ਸੁਖੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ।

ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ ! ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਾ ਸਮਰਜੀਤ ਨਗਰ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਨੰਦ ਦੀ ਹਵੇਲੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣਿਓਂ ਲੰਘਿਆ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੀ ਖਿੜਕੀ 'ਚ ਇਕ ਅਤਿਅੰਤ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਵੇਖ ਕੇ ਉਹ ਉਥੇ ਹੀ ਖਲੋ ਗਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਮਾਨਵੀ ਹੈ। ਇਹੋ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੋਈ ਅਪਸਰਾ ਜਾਂ ਦੈਵ ਕੰਨਿਆ ਹੈ। ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਰਾਜਾ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਉਹਦਾ ਰੂਪ ਵੇਖ ਕੇ ਰਾਜਾ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਗਿਆ।

ਰਾਜਾ ਰਾਜਮਹੱਲ ਵਾਪਸ ਆਇਆ। ਉਹਨੂੰ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਉਹਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ-"ਉਹ ਔਰਤ ਕੌਣ ਸੀ ?"

ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਪਤਾ ਕਰਕੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਨੰਦ ਦੀ ਪਤਨੀ ਹੈ। ਰਾਜਾ ਸਮਰਜੀਤ ਆਪਣਾ ਕਲੇਜਾ ਫੜ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ । ਜਦੋਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਨੰਦ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਹਦੀ ਪਤਨੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਰਾਜਾ ਸਿਮਰਜੀਤ ਕੋਲ ਗਿਆ।

ਰਾਜਾ ਸਿਮਰਜੀਤ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ-"ਕੀ ਉਹ ਤੇਰੀ ਪਤਨੀ ਹੈ।”

"ਹਾਂ, ਅੰਨਦਾਤਾ।"

ਸਿਮਰਜੀਤ ਬੁੱਲ੍ਹ ਟੁੱਕਣ ਲੱਗਾ । ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਨੰਦ ਬੋਲਿਆ-"ਮਹਾਰਾਜ! ਉਹ ਸੇਠ ਚੰਦ੍ਰਮਣੀ ਦੀ ਬੇਟੀ ਹੈ।”

ਰਾਜਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ-"ਕੀ ਆਖਿਆ।"

“ਹਾਂ, ਮਹਾਰਾਜ ! ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।"

ਰਾਜਾ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਉਹਨੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਸੇਵਿਕਾ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ।

"ਤੂੰ ਝੂਠ ਕਿਉਂ ਬੋਲਿਆ ?"

ਸੇਵਿਕਾ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਬੋਲੀ- "ਅੰਨਦਾਤਾ ! ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਸੱਚ ਬੋਲਦੀ