ਰਹੀ ਸੀ । ਅਚਾਨਕ ਖੜਾਕ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹਦੀ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ। ਉਹ ਘਬਰਾ ਕੇ ਉੱਠੀ ਅਤੇ ਬੋਲੀ-"ਕੌਣ ਏ ?"

ਇਕ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ-"ਮੈਂ ਹਾਂ ।"

ਲੀਲਾ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਇਕ ਜਵਾਨ ਗੱਭਰੂ ਨੁੱਕਰ 'ਚ ਘਬਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਖਲੋਤਾ ਹੈ।

ਲੀਲਾ ਬੋਲੀ-"ਤੂੰ ਕੌਣ ਏਂ ਤੇ ਏਥੇ ਕਿਵੇਂ ਆ ਗਿਐਂ ? ਕੀ ਤੂੰ ਚੋਰ ਏਂ?"

"ਹਾਂ।" ਉਹ ਬੋਲਿਆ-"ਪਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਭੱਜ ਕੇ ਇਥੇ ਆ ਗਿਆ ਹਾਂ । ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਚਲਾ ਜਾਵਾਂਗਾ । ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।"

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਬਾਹਰ ਸੜਕ 'ਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਆਈਆਂ। ਲੀਲਾ ਨੂੰ ਚੋਰ ਦੀ ਗੱਲ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਹਨੂੰ ਲੁਕਾ ਲਿਆ । ਉਹਦਾ ਰੰਗ ਰੂਪ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਵੇਖ ਕੇ ਲੀਲਾ ਦਾ ਮਨ ਪਿਘਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨੇ ਚੋਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਸੰਵਾ ਲਿਆ। ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ ! ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਚੋਰ ਭੋਗ-ਵਿਲਾਸ ਕਰਕੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਚਲਾ ਗਿਆ । ਜਾਂਦਿਆਂ-ਜਾਂਦਿਆਂ ਉਹ ਮੁੜ ਆਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਗਿਆ । ਪਰ ਉਹ ਦੋਬਾਰਾ ਨਾ ਆ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ । ਉਹਨੇ ਰਾਜਮਹੱਲ 'ਚ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਅਪਰਾਧ 'ਚ ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਸੂਲੀ 'ਤੇ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਚੋਰ ਮਰ ਗਿਆ । ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਲੀਲਾ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਈ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੀਲਾ 'ਤੇ ਇਕ ਸੰਕਟ ਹੋਰ ਆ ਗਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਗਰਭ ਠਹਿਰ ਗਿਆ । ਉਧਰ, ਠੀਕ ਇਸੇ ਵੇਲੇ ਉਹਦਾ ਵਿਆਹ ਪੱਕਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਲੀਲਾ ਨੇ ਸਾਰਾ ਭੇਦ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਚਿਤ ਵੇਲੇ 'ਤੇ ਉਹਨੇ ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ । ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਉਹ ਚੋਰ ਸੀ । ਇਸਦਾ ਗਿਆਨ ਲੀਲਾਵਤੀ ਨੂੰ ਸੀ । ਉਸਦੇ ਪਤੀ