ਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਤੂੰ ਗਵਾਲਾ ਏਂ। ਗਾਵਾਂ-ਮੱਝਾਂ ਦਾ ਵਪਾਰ ਛੱਡ ਕੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਏਂ।"

ਸੌਦਾਗਰ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ । 'ਬਾਣੀਏ ਦਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਮੁੰਡਾ ਸੱਚ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।  

''ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ?"

"ਸੁੰਘ ਕੇ।"

ਸੌਦਾਗਰ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਅਤੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਰਾਜਾ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ।

ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਵੈਸ਼ਯ ਦੀ ਗੱਲ ਸੱਚੀ ਜਾਪੀ। ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ! ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਜੌਹਰੀ ਆਇਆ। ਉਹਨੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੀਰੇ ਤੇ ਗਹਿਣੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਕੁਝ ਗਹਿਣੇ ਪਸੰਦ ਕੀਤੇ।

ਫਿਰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ-''ਵੈਸ਼ਯ ਦੇ ਦੂਜੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਲਿਆਉ।"

ਵੈਸ਼ਯ ਦਾ ਦੂਜਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਮੁੰਡਾ ਆਇਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਗਹਿਣੇ ਲੱਭਣ ਨੂੰ ਆਖਿਆ । ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਟੋਹ ਕੇ ਪਰਖਣ ਲੱਗਾ। ਸੋਹਣੇ ਤੇ ਸ਼ੁਭ ਗਹਿਣੇ ਉਹਨੇ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।

"ਇਹ ਗਹਿਣੇ ਨਾ ਲਿਉ, ਰਾਜਨ !"

"ਕਿਉਂ?"

"ਇਹ ਸਾਰੇ ਅਸ਼ੁਭ ਹਨ। ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਲਾਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸ਼ੁਭ ਹੈ। ਇਹ ਗਹਿਣੇ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਖਰੀਦਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਇਕ ਮੈਂਬਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਜੌਹਰੀ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।"

ਉਸ ਅੰਨ੍ਹੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਜੌਹਰੀ ਘਬਰਾ ਗਿਆ।

ਰਾਜੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ-"ਸੱਚ ਦੱਸ, ਕੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੱਚੀ ਹੈ।"

ਜੌਹਰੀ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਬੋਲਿਆ-"ਹਾਂ ਮਹਾਰਾਜ! ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦਿਉ।"

ਰਾਜੇ ਨੇ ਜੌਹਰੀ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਉਹ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਰਾਜਾ ਦੂਸਰੇ