eih audaasee, dhund, eih sabh kujh ki jo changaa naheen
main audai honaa, sadaa eis vich ghire rahinaa naheen
kufar, badeean, khauaf kee kee es vich ghuliaa piaa
mere dil dariaa ton vadh dariaa koee gandhalaa naheen
main daleelaan de rihaan, khap rihaan, kuralaa rihaan
par aje rooh dee adaalat chon baree hoeaa naheen
achanachetee mere dil vich sulag autthadaa hai kade
haale tak makatool mere daa sivaa tthariaa naheen
shuharataan de moh ate badanaameean de khauaf ton
mukat ho ke main aje safiaan fa39;te vichh sakiaa naheen
meree rachanaa eis tarhaan hai, jis tarhaan deevaar fa39;te
boohiaan deean moorataan ne, par koee boohaa naheen
rukh deean lagaraan ne aiven vich havaa de kanbadeean
eih kise thaan jaan daa koee dasadeean rasataa naheen
agaliaan raahaan daa ddar, eis thaan daa moh, eik eintazaara
birakh ton bandaa aje tak haae main baniaa naheen
shor de dariaa fa39;te pul hai bansaree dee hook, para
bojh dil fa39;te hai jo eis ton jhaliaa jaanaa naheen
laatt ban jagiaa naheen, dhukhanon vee par hattiaa naheen
dil ton main ese lee maayoos vee hoeaa naheen
teriaan raahaan te goorrhee chhaan taan ban sakadaa haan main
maniaa sooraj de rasate noo badal sakadaa naheen
auh ne bhukhe te aunhaan noo bhukhiaan daa khauaf hai
neend eis nagaree fa39;ch koee chain dee sauandaa naheen
