eis naaval noo parrhadaa parrhadaa
kee veraan main roeaa haan |
eis naaval noo parrhake raateen
sutaa sutaa kee vaaree main
lahoolibarreean lothaan noo tak ke
aubarravaahe autthiaa haan |
eik budtee maan mukh paatar hai
eis naaval dee
jis daa patee te tine putar,
vich jang de maare ge ne |
te auh maataa auchee auchee rovan dee thaan,
aapane viharre vich khalotee,
katthe hoe kul lokaan noo puchh rahee hai,
fatuott;daso, daso,
mere pindd de beebe loko,
mainoo daso,
jis barafeelee te pathareelee
dharatee dee khaatara
meraa patee te tine putara
maare ge ne,
aus dharatee te ttotte naalon
mere dil de ttotte
kee ene hee sasate see
kee main aapane tine putar,
eis mittee daa mul taaran lee hee paale see
bolo, bolo, maan puchhadee hai,
kiaun naheen koee hungaaraa bharadaa
kiharre daanav daa sir firiaa,
jo dharatee de sundar viharre
raat baraate, jaan bujh ke,
maaroo banb nit hee dharadaa fatuott;
par auh kol khalote lokeen
neeveen paaee,
butaan vaang addol kharrhe ne |
budtee maan de es prashan daa,
koee vee autar naheen dindaa