main mere dosata
teree kitaab noo parrh ke
kee din ho ge ne
sauan naheen sakiaa |
eih mere vaasate teree kitaab budtee hai
eihade harafaan de hath kanbade hana
eihadee har satar satthiaaee hoee hai
eih bal ke bujh ge
arathaan dee ag hai
eih mere vaasate shamashaanee suaah hai |
main budte hauankade
eihade haraf jad vee parrhadaa haan
te jhurarraae hoe
vaakaan fa39;te nazar dharadaa haan
taan ghar vich vekh ke
shamashaanee suaah ton ddaradaa haan
te eihade bujh ge
arathaan dee ag fa39;ch jaladaa haan
jadon mere ghar fa39;ch eiha
budtee kitaab khanghadee hai
hafee te hoongadee
arathaan daa ghutt mangadee hai
taan meree neend de
mathe fa39;ch raat kanbadee hai |
mainoo ddar hai
kite eih budtee kitaaba
mere hee ghar vicha
kite mar naa jaave
te meree dosatee fa39;te haraf aave
so mere dosata
main budtee kitaab morr rihaa haan
je jiaundee mil gee
taan khat likh deen
je raah vich mar gee
taan khat dee koee lorr naheen
te tere shahir vicha
kabaraan dee koee thorr naheen |
main mere dosata
teree kitaab noo parrh ke
kee din ho ge ne
sauan naheen sakiaa |