جاگن جو راتیں کالیآں, سوای کھان سُکھالیآں

کرم دےای- پُّت, آپنے چاچے اّگے مُڑ نا بولیں۔ “اکل دےںدا چںگا تے ٹُّک دےںدا مںدا”۔ اُه جے گُّسے وی هواے هن تاں تَےنُوں مّت دےن لای جاں ماڑے کںماں توں روکن لای۔

رُوپو- بھَےن کی دّساں ? ستوںت دے مرن مگروں اُس دا پتی بلوںت سِںگھ باولا جِها هو گِآ هَے تے است وِاست گّلاں کردا هَے۔ “اکل دا دیوا کِچرک بلے, بِرهوں هنےری جھُّلی” والی گّل هَے اُس دی تاں۔

رام سرن تے روسن لال دی جوڑی اُنھاں لوکاں وِچوں هَے جِهڑے سدا هی کِسے اکل دے انّھے تے گںڈھ دے پُورے دی بھال وِّچ رهِںدے هن۔

بھرا جی, اکسر تارُو هی ڈُّبدا هَے۔ جِنھے کرکے هی کُجھ نهیں وےکھِآ تے گھر بَےٹھا اُباسیآں لَےںدا هَے, اُهنُوں کاهدا کھترا هَے ?

سُرستی- نِهالی سّچی هَے۔ ِاه کِوےں هوںوے کِ کوای بیجے تاں اّک پر آس کرے اںب کھان دی۔ اُهدیآں کرتُوتاں تاں وےکھو۔ هالت اَوهدی کِوےں چںگی هووے۔

ِاه کلجُگ هَے 'اهِکر کرے سُ اهِکر پااے, ِاّتھے تاں هّتھو هّتھ نبےڑا هُںدا هَے۔

بااُو جی ! 'اهاروں گھٹِآ اُه بھی گِآ, وِهاروں گھٹِآ اُه بھی گِآ۔” جیون جینا کوای سَوکھی کھےڈ نهیں۔ کھںڈے دی دھار اُتے تُرنا پَےںدا هَے۔

نُوراں- میآں جی ! تُوں تاں اهِمکاں واںگ آپنا پَےر هی کپ رِها هَےں۔ مےرے اُّتے وار کروگے تاں کّل تُهاڈی کَون باںه پھڑےگا ?

جلِآ, ٹھںڈے گای نو آای تے اُٹھی۔ اهِمک بھولا آکھیاَے سبھ گّل اپُّٹھی۔

بادساهی سُبھا هَے چںدرکاںتا دا وی۔ اکھے اّسُو ماه نِرالے, دِنے دھُّپاں تے راتی پالے۔ کدی هسُوں هسُوں کردے مِلدی هَے, تے کدی اّکھاں وی نهیں مِلاںدی۔

راںجھا ناتھ جی ! پِآری هیر تے مےریآں اّکھاں دا سُرماں جے, اُهنُوں وےکھن توںں بِناں اّکھیآں نے کدںت نهیں جے رهِنا۔ جےکر مےری ِاه بےنتی پروان کر لاُ, تد تے تُساڈا جوگ مَےنُوں منجُور, نهیں تاں آه آپنیآں مُںدراں لاه لاَو تے مےرے کنّ اُسے ترھاں سابت سبُوت کر دِاُ۔ اسیں چلدے بھلے تے تُسیں وسدے بھلے۔

اسیں کھتے بهُت کماودے اںت نا پاراوار ۔ هر کِرپا کرِکَے بکھس لوهُ هاُ پاپی وڈ گُنهگار ۔۔ هر جیاُ لےکھَے وار نا آوای تُوں بکھس مِلاونهار ۔۔