پنجابی گانے

دھرم کَور-بچنی ! تےری تاں اُه گّل هَے : "اںگُوٹھے وّڈھی, آرسی مںگے" سِر تے دو وال نهیں, تے مںگ کںگھی دی کردی اےں ۔

سردار جی-هُکم سِںگھ جی ! سّچی گّل تاں ِاه هَے کِ اَوکھے سمےں ساتھ جو دےوے, سوای میت پچھانیاے ۔ سُّکھ وِّچ تاں سارے آن ےار بندے هن۔

“اَےتھے ساچے سُ آگَے ساچے ۔ من سچا سچَے سبد راچَے ۔ سچا سےوهِ سچ کماوهِ سچو سچ کماونِآ۔۔"

پهِلوں وڈے وےلے بوتل آای, دِهاڑی وت ِاک هور آای, اّج تے ماسٹر جی, 'اَےتوار دی جھڑی, نا کوٹھا نا کڑی' کهِںدا هويا جّگا کھِڑ کھِڑاکے هّس پِآ ۔

اسیں نهیں منّدے, پای تُوں پاس هويا هَے ۔ اَےتوار تاں جانیاے جاں هّٹاں لِںبن بانیاے-لّڈُو تاں اساں کھادھے هی نهیں۔
(

پیسن پیس اَوڈھ کامری سُکھ من سںتوکھااے ۔۔ اَےسو راج نا کِتَے کاِا جِت نه ترِپتااے ۔۔

سو گُر کرهُ جِ بهُر نا کرنا ۔۔ سو پد روهُ جِ بهُر نا رونا ۔۔ سو دھِآن دھرهُ جِ بهُر نا دھرنا ۔۔ اَےسے مرهُ جِ بهُر ن مرنا ۔۔"

تُسیں پھِکر نا کرو ۔ مَےں وی اَےسے نُوں تَےسا هو کے مِلاںگا ۔ ِانھے سانُوں اُدھار نهیں دِّتا, آکھے پَےسے هَے نهیں ۔ اسیں ِاهدا کھےت نهیں واهواںگے, پای تن دا جور گھٹ گِآ هَے, جے لوهے نُوں گھُن کھا سکدا هَے, تاں مُںڈے نُوں چیل کِاُں نهیں چُّک سکدی ?

اےهُ کُٹںب تُو جِ دےکھدا چلَے رلَے ناهی تےرَے نالے ۔۔ ساتھ تےرَے چلَے ناهی تِس نال کِاُ چِت لاایاَے ۔۔ اَےسا کںم مُولے نا کیچَے جِت اںت پچھوتاایاَے ۔۔ ستِگُرُو کا اُپدےس سُن تُو هووَے تےرَے نالے ۔۔ کهَے نانک من پِآرے تُو سدا سچ سمالے ۔۔

نَےن- سکُںتلا ! تُوں تاں اجیب سُبھا دی کُڑی اےں ۔ کِسے دی سِّکھ مت سُندی هی نهیں ۔ اکھے اَےس کنّ پاای تے اَوس کنّ کّڈھی ۔

اکھے ! آوے نِّچھ تے ڈکار, وَےد دے سِر تے پَولا مار ۔ تَےنُوں ڈاکٹراں دی مُتھاجی دی کی لوڑ ?

پِآر بھرے دِلاں نُوں ساڈے سماج وِّچ ٹھُکرايا جاںدا هَے ۔ پر تلوار دا ڈر, کھلڑی لاهُن دا بھَے, جهِر پِلااے جان دا سهِم, آد پریت وِچ جکڑے هواے منُّکھاں نُوں نهیں پوه سکدے ۔ کِسے بیبے دِل وِچوں جرُور اواج نِکل جاںدی هَے : آوے مےرا کوای, جِس آياں وسنی هوای۔