پنجابی گانے

منجوت, تُوں تاں کهِ رهی سی کِ اّج پںجابی وِسے دے سارے پاٹھ-کرم دی دُهراای کرنی هَے پر تُوں تاں دو پاٹھ پڑھ کے هی ارام کرن لّگ پای, تےرا تاں اُه هال هَے اکھے- "کوه نا چّلی بابا تِهاای۔" منجوت دے ماتا جی نے کِها۔

شرن دی مںمی اُسنُوں آاُن والے پّکے پےپراں دی تِآری هُن توں هی شُرُو کرن لای کهِںدی رهِںدی پر شرن اُّتے اُسدا کوای وی اسر نهیں هُںدا۔ شرن دا تاں اُه هال هَے, کُّتا بھَوںکے بّدل گّجے, نا اُه وّڈھے نا اُه وّسے۔

جدوں کرمجوت دُوجے دِن وی سکُول دا کںم نا کرکے لِآای تے کهِن لّگی, جی مَےں کّلھ کرکے لِآواںگی تاں ادھِآپک نے نسیهت دِںدِآں کِها, "سمےں سِر کںم کرن دی آدت پااُ۔ اّج دا کںم کدے وی کّلھ 'تے نا چھّڈو۔ سِآنِآں دا کتھن هَے- کّلھ کرنا سو اّج کر, اّج کرنا سو هُن۔ اُمر هّڈاں نُوں کھا رهی, جِاُں لّکڑی نُوں گھُن۔"