ਕੁ- ਭਵ. ਪ੍ਰਿਥਿਵੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ, ਘੜਾ. "ਜਿਉ ਪਰਕਾਸਿਆ ਮਾਟੀ ਕੁੰਭੇਉ." (ਪ੍ਰਭਾ ਨਾਮਦੇਵ)
ਕੁੰਭ- ਈਸ਼. ਹਾਥੀ. ਸਿਰ ਪੁਰ ਕੁੰਭ ਧਾਰਣ ਵਾਲਾ. ਦੇਖੋ, ਕੁੰਭ. ਦੇਖੋ, ਸਸਨ.
ਸੰ. कृर्म्म ਕੂਸ੍ਰ੍ਮ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੱਛੂ. ਕੱਛਪ.
ਸੰ. कुर्म्मी ਕੂਰ੍ਮੀ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੱਛਪੀ. ਕੱਛੂ ਦੀ ਮਦੀਨ. "ਕੁੰਮੀ ਜਲ ਮਹਿ ਤਨ ਤਿਸੁ ਬਾਹਰਿ." ਆਸਾ ਧੰਨਾ)
nan
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੂਪ. ਕੂਆ ਖੂਹ. "ਕੂਅਟਾ ਏਕੁ ਪੰਚ ਪਨਿਹਾਰੀ." (ਗਉ ਕਬੀਰ) ਦੇਹ ਖੂਹਾ, ਪੰਜ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਗ੍ਯਾਨਇੰਦ੍ਰੀਆਂ.
ਕ੍ਰਿ- ਕੂਜਨ. ਸ਼ਬਦ ਕਰਨ. ਬੋਲਣਾ.
ਕੂਪ. ਖੂਹ.
ਉਹ ਖੂਹ, ਜੋ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦਾ ਬਣਾਇਆ ਹੋਵੇ. ਦੇਖੋ, ਸ਼ਕਰਗੰਗ ਅਤੇ ਛਿਹਰਟਾ। ੨. ਆਨੰਦਪੁਰ ਤੋਂ ਢਾਈ ਕੋਹ ਪੂਰਵ ਛੀਵੇਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਲਗਵਾਇਆ ਖੂਹ, ਆਦਿ.
ਛੋਟਾ ਕੂਪ. ਖੂਹੀ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੂਕ. ਚੀਕ. ਚਿੰਘਾਰ. "ਉਠੀ ਕੂਹ ਜੂਹੰ ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਤਾਮੰ" (ਸਲੋਹ)