تعریف
ਸੰ. ਕੇਦਾਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਚਮਨ. ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਵੱਟ ਪਾਕੇ ਜਲ ਠਹਿਰਣ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਵਲਗਣ. ਜਲ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਜਿਸ ਦਾ ਕੇ (ਸਿਰ) ਦਾਰ (ਪਾੜਿਆ ਜਾਵੇ). ਕਹੀ ਨਾਲ ਨੱਕਾ ਜਿਸ ਦਾ ਵੱਢੀਏ ਉਹ ਕੇਦਾਰ ਹੈ. "ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲ ਕਰਤ ਕਿਆਰੋ, ਹਰਿ ਸਿੰਚੈ ਸੁਧਾ ਸੰਜੋਰਿ." (ਜੈਤ ਮਃ ੫) ੨. ਦੇਖੋ, ਕਿਆੜਾ ੩.; ਦੇਖੋ, ਕਿਆਰ- ਕਿਆਰਾ.
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا
شاہ مکھی : کیارا
انگریزی میں معنی
plot, subdivision of a field
ماخذ: پنجابی لغت
KIÁRÁ
انگریزی میں معنی2
s. m, Corrupted from the Sanskrit word Kedár. A bed of flowers, &c., in a field or garden; a frame.
THE PANJABI DICTIONARY- بھائی مایہ سنگھ