ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ
kanchan kaaiaa/kanchan kāiā

تعریف

ਸੁਵਰਣ ਜੇਹੀ ਚਮਕੀਲੀ ਦੇਹ. ਬ੍ਰਹਮਚਰਯ ਕਰਕੇ ਸਾਧਿਆ ਹੋਇਆ ਸ਼ਰੀਰ. "ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ." (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੩) ੨. ਭਾਵ- ਅਮੋਲਕ ਦੇਹ। ੩. ਅਰੋਗ ਦੇਹ.
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا