تعریف
ਫ਼ਾ. [خام] ਖ਼ਾਮ. ਵਿ- ਕੱਚਾ. "ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੁਜੈ." (ਵਾਰ ਮਲਾ ਮਃ ੧) ਪੁਰ ਆਬ ਖ਼ਾਮ ਕੂਜ਼ਹ. ਕੱਚਾ. ਮਟਕਾ ਸ਼ਰੀਰ ਹੈ, ਪਾਣੀ ਚੇਤਨਸੱਤਾ ਹੈ। ੨. ਨਾਪਾਇਦਾਰ. ਬਿਨਸਨਹਾਰ. "ਸੀਗਾਰ ਤੰਬੋਲ ਰਸ ਸਣ ਦੇਹੀ ਸਭ ਖਾਮ." (ਮਾਝ ਬਾਰਹਮਾਹਾ) ੩. ਬੰਦ. "ਕਾਗਜ ਕਰਕੈ ਖਾਮ ਕੋ ਦੀਨੋ ਸਿੱਖ ਪਠਾਇ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੪. ਨਾਤਜਰਬੇਕਾਰ. "ਤਜ ਗੋਪਾਲ ਆਨ ਜੋ ਕਰਣੀ ਸੋਈ ਸੋਈ ਬਿਨਸਤ ਖਾਮ." (ਜੈਤ ਮਃ ੫)
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا
KHÁM
انگریزی میں معنی2
a, Raw, unripe, vain, crude, of unbaked earth. Revenue collected directly by Government not through an under-holder. Lands held directly are said to be held Khám:—khám deṉá, karná, v. a. To stop the mouth of anything (as a bottle):—khám khiyálí, s. f. Vain imagination, foolish notions:—khám mitte, s. f. A bye product in the manufacture of Sal Ammoniac in Karnal.
THE PANJABI DICTIONARY- بھائی مایہ سنگھ