ਠਾਇਆ
tthaaiaa/tdhāiā

تعریف

ਸਿੰਧੀ. ਠਾਇ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸ੍‍ਥਾਨ. ਜਗਾ. "ਸੋਹੰਦੜੋ ਸਭ ਠਾਇ." (ਸ੍ਰੀ ਛੰਤ ਮਃ ੫) "ਅਬਕ ਛੁਟਕੇ ਠਉਰ ਨ ਠਾਇਓ." (ਗਉ ਕਬੀਰ) ਸ੍‌ਥਿਤੀ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ.
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا