ਤਰਾਇਣੁ
taraainu/tarāinu

تعریف

ਵਿ- ਤਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਉੱਧਾਰ. ਨਿਸਤਾਰਾ. "ਹਰਿਨਾਮਿ ਤਰਾਇਣੁ." (ਭੈਰ ਮਃ ੪)
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا