ਸੰ. तर्तरीक ਤਰ੍‍ਤਰੀਕ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਬੇੜੀ. ਨੌਕਾ. "ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਤਰੁਤਾਰੀ." (ਗੂਜ ਮਃ ੪) ੨. ਵਿ- ਪਾਰ ਜਾਣ ਵਾਲਾ. "ਤਰੁਤਾਰੀ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਸੁ ਚੀਤੁ." (ਗਉ ਮਃ ੧); ਦੇਖੋ, ਤਰਤਾਰੀ