ਤ਼ਾਮਅ਼
taaamaaa/tāamāa

تعریف

ਅ਼. [طامع] ਵਿ- ਤ਼ਮਅ਼ ਵਾਲਾ. ਲਾਲਚੀ. ਲੋਭੀ.
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا