ਸੰ. ਦੁਰਿਤ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪਾਪ. ਦੋਸ. "ਕਲਿਜੁਗ ਦੁਰਤ ਦੁਰਿ ਕਰਬੇ ਕਉ." (ਸਵੈਯੇ ਮਃ ੪. ਕੇ) "ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) ੨. ਵਿ- ਪਾਪੀ.