ਸੰ. दुर्वृत्. ਦੁਰ੍‌ਵ੍ਰਿੱਤ. ਵਿ- ਦੁਰਾਚਾਰੀ. ਬੁਰੇ ਚਲਨ ਵਾਲਾ. ਕੁਕਰਮੀ. "ਦੁਰਬ੍ਰਿਤ ਚਿਤਵ੍ਯੋ ਪਾਪ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)