ਰਬੁ
rabu/rabu

تعریف

ਅ਼. [رّب] ਰੱਬ. ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਕ ਵਾਹਗੁਰੂ. "ਓਨਾ ਪਿਆਰਾ ਰਬੁ." (ਵਾਰ ਰਾਮ ੨. ਮਃ ੫) ੨. ਮਾਲਿਕ. ਸ੍ਵਾਮੀ.; ਦੇਖੋ, ਰਬ.
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا