تعریف
ਸੰ. रम. ਧਾ- ਕੀੜਾ ਕਰਨਾ, ਖੇਲਣਾ, ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ, ਠਹਿਰਨਾ, ਖ਼ੁਸ਼ ਕਰਨਾ, ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਣਾ, ਭੋਗ ਕਰਨਾ. ਇਸੇ ਧਾਤੁ ਤੋਂ ਰਤਨ ਰਤਿ ਆਦਿ ਸ਼ਬਦ ਬਣੇ ਹਨ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪਤਿ. ਭਰਤਾ। ੩. ਕਾਮਦੇਵ। ੪. ਅਸ਼ੋਕ ਬਿਰਛ। ੫. ਵਿ- ਪਿਆਰਾ। ੬. ਸੰ. ਰਮ੍ਯ. ਮਨੋਹਰ. ਸੁੰਦਰ. "ਭਵ ਭੂਖਣ ਪੂਖਣ ਸੋਹਤ ਰਮ." (ਗੁਵਿ ੧੦) ੭. ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰਵ (ਉੱਚਾਰਣ) ਦੀ ਥਾਂ ਭੀ ਰਮ ਸ਼ਬਦ ਆਇਆ ਹੈ, ਯਥਾ- "ਰਮ ਨਾਮ, ਕਰਿ ਕਰਣੀ." (ਗੂਜ ਅਃ ਮਃ ੫) "ਖਿਨੁ ਰਮ ਗੁਰ ਗਮ ਹਰਿ ਦਮ ਨਹ ਜਮ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫) ੮. ਰਮ ਸ਼ਬਦ ਵੀਤਣਾ, ਗੁਜ਼ਰਨਾ ਅਰਥ ਵਿੱਚ ਭੀ ਵਰਤਿਆ ਹੈ, ਯਥਾ- "ਨਾਨਕ ਸਮਿਓ ਰਮਿਗਇਓ." (ਸ. ਮਃ ੯)
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا