ਅ਼. [لازِم] ਵਿ- ਉਚਿਤ. ਯੋਗ੍ਯ. ਮੁਨਾਸਿਬ। ੨. ਜ਼ਰੂਰੀ (ਅਵਸ਼੍ਯ) ਕਰਨ ਯੋਗ੍ਯ.