ਵਿਗੁਚਨਾ
viguchanaa/viguchanā

تعریف

ਵਿਕੁੰਚਨ (विकुञ्चन) ਹੋਣਾ. ਸੁਕੜਨਾ. ਸੁੰਗੜਨਾ। ੨. ਮੁਰਝਾਉਣਾ। ੩. ਖਿੰਨਮਨ ਹੋਣਾ. "ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੧) "ਬਾਹਰਿ ਢੂੰਢਿ ਵਿਗੁਚੀਐ." (ਸ੍ਰੀ ਅਃ ਮਃ ੧)
ماخذ: انسائیکلوپیڈیا