دیوالی

تِاُهار اُنھاں کھاس مَوکِآں وِّچوں ِاّک هن۔ جِس وِّچ منُّکھ کھُسی دا انُبھو کرن لای وِسےس مَوکِآں دی تلاس کردا هَے۔ سماجِک تِاُهاراں وِّچ دیوالی دا آپنا مهّتو هَے۔ ِاس تِاُهار ‘تے جیون دے اگِآنتا دے هنےرے نُوں دُور کرکے رَوسنی وِچ ساریآں سهُولتاں ِاکّٹھیآں کرن دا سںکلپ لِآ جاںدا هَے۔

دیوالی سبد دیپ اولی توں بنِآ هَے۔ جِسدا سدھارن ارتھ هَے  اُه دیوِآں دی کتار دا تِاُهار هَے۔ ےانی دیوالی دا تِاُهار روسنی, آنںد اتے گِآن دا تِاُهار هَے۔ جِس ترھاں چمکدے دیوے هنےرے نوےں چںد دی رات دے هنےرے نُوں دُور کردے هن۔ ِاسے ترھاں گِآن, اُمید اتے کھُسی نِراسا اتے دُّکھ دے هنےرے نُوں دُور کردے هن۔

ِاس تِاُهار نال کای پَورانِک اتے دھارمِک کتھاواں جُڑیآں هوایآں هن۔کِها جاںدا هَے کِ ِاس دِن مرِےادا پُرسوتم سری رام 14 سال دا کٹھور بنواس پُورا کرکے راون نُوں مار کے اےُّدھِآ پرتے سن۔ اُدوں اےُّدھِآ دے لوکاں نے کارتِک اماوس نُوں اُنھاں دے سُآگت لای کھُسی نال سجايا سی۔ اُس سمےں توں دیوالی سریرام جی دی واپسی دا پرتیک بن گای۔ دیوالی سال دے اںت وِّچ مناای جاںدی هَے۔

ِاه تِاُهار آاُںدے هی گںدے گھراں دی سپھاای اتے مُرںمت کیتی جاںدی هَے۔ جِس کارن مّچھر اتے کیٹانُو نسٹ هو جاںدے هن۔ نوےں دانِآں دی آمد دی کھُسی وِّچ کِسان ِاس تِاُهار نُوں منااُںدے هن۔ ِاس بھوجن دی ورتوں لکسمی دی پُوجا لای کیتی جاںدی هَے۔ ِاس تِاُهار دیآں تِآریآں نوراترِآں توں بااد هی سُرُو هو جاںدیآں هن۔ ِاس تِاُهار ‘تے, هر پرِوار ےکینی تَور ‘تے دھاتُو دے برتن کھریددا هَے. ِاس تِاُهار دے دُوجے دِن نُوں رُوپ چَودس وجوں جانِآ جاںدا هَے۔ پِںڈاں وِّچ ِاس نُوں چھوٹی دیوالی وجوں وی جانِآ جاںدا هَے۔ کِها جاںدا هَے کِ ِاس دِن سمُںدر مںتھن دَوران لکسمی پرگٹ هوای سی۔ اتے دےوتِآں نے اُسدی اُپاسنا کیتی۔ ِاس لای ِاس دِن لکسمی جی دی پُوجا وی کیتی جاںدی هَے۔ 

دیوالی دے دُوجے دِن گووردھن پُوجا کیتی جاںدی هَے۔ ِاس دِن انّکُوٹ بنايا جاںدا هَے۔ ِاس توں اگلے دِن نُوں ےم-دوِتیآ کِها جاںدا هَے۔ ِاس دِن بھَےن آپنے بھرا دا ٹِکا کردی هَے۔ اتے بھرا اُس نُوں آپنی سردھا انُسار کُجھ دِںدا هَے۔ ِاس تِاُهار ‘تے گھر, گلیآں, باجار سبھ دیوِآں, مومبّتیآں اتے رںگ-بِرںگے بلباں نال جگمگااُںدے هن۔ کاروباری ِاس دِن آپنے کھاتے بدلدے هن۔ لوک آپنے دوستاں اتے رِستےداراں نُوں دیوالی دے کارڈ اتے مٹھِآایآں بھےج کے سُبھکامناواں دِںدے هن۔ رات نُوں لکسمی پُوجن کیتا جاںدا هَے۔

ِاه اُمید, روسنی اتے اُتساه دا تِاُهار هَے۔ پر ِاس سُبھ مَوکے ‘تے سراب پینا بهُت هانیکارک هَے۔ پرماتما بُّدھی دےوے کِ لوک ِانھاں وِکاراں دا تِآگ کرکے دیوے دی لاٹ نُوں آپنے هِردے وِّچ رّکھ کے سِآنے بنن۔