هوسٹل دا جیون

هوسٹل دی جِںدگی بهُت وّکھری هَے تُهانُوں آپنے پرِوار توں دُور رهِنا پَےںدا هَے۔ بچپن وِّچ دِّتے سںسکار بهُت مجبُوت ​​هُںدے هن۔ پرِوار توں دُور رهِ کے وی اُنھاں دا هُکم منّدے هن۔ تُهانُوں آپنے اُّتے آپ هی انُساسن لاگُو کرنا هووےگا۔ ِاس کر کے کِ پرِوار توں دُور رهِ کے وی اُنھاں نال جُڑے رهیاے۔

اکادمِک سَےسن دے اّدھ وِچ مےرے پِتا جی دی بدلی هو گای سی اتے مےرے لای سکُول توں تبادلا پّتر لَےنا سںبھو نهیں سی۔ ِاس لای مَےنُوں هوسٹل وِّچ داکھل کروايا گِآ۔ اتے مَےنُوں هوسٹل وِّچ ِاّک کمرا مِل گِآ۔ مَےں آپنیآں کِتاباں, بِسترا اتے هور سمان لَے کے هوسٹل پهُںچ گِآ۔ مَےنُوں لّگا کِ مَےں چھوٹی اُمر وِّچ هی آپنے پرِوار توں سُتںتر اتے آتمنِربھر هو گِآ هاں۔ جدوں مےرے ماتا-پِتا مَےنُوں چھّڈن لای هوسٹل وِّچ آاے اتے هوسٹل دے لڑکے اُنھاں نُوں مِلے۔ مَےنُوں بهُت اجیب لّگا۔ مےرے ماپے اُداس سن۔ پھِر اُهناں نے مےرے ماتا-پِتا نُوں مےری چِںتا نا کرن دا بھروسا دِّتا کِ اُه مےرا پُورا دھِآن رّکھنگے۔ جدوں مَےں آپنے ماتا-پِتا دے جان توں بااد رون لّگا تاں اُنھاں نے مَےنُوں دِلاسا دِّتا اتے بهُت دےر تّک مےرے کول بَےٹھے رهے۔

اگلے دِن جدوں مَےں جاگِآ, ِاه پهِلی وار سی کِ کوای وی مےرے کول نهیں سی۔ اُّتھے کی اُه تاں اُس سهِر وِچ هی نهیں سی? اُه سارے رات دی رےلگّڈی وِّچ هی روانا هو گاے سن۔ مَےں اُهناں نُوں بهُت ےاد کیتا۔ مںمی مَےنُوں 6 وجے جگا دِںدے سن۔ جدوں مَےں گھڑی وّل دےکھِآ تاں چھے وّج کے دس مِںٹ هو چُّکے سن۔ مَےں اُٹھ گِآ مَےں مهِسُوس کیتا کِ جلدی اُّٹھ کے مَےں اُهناں دی گَےرهاجری وِّچ اُهناں دے هُکماں دی پالنا کیتی هَے۔ اُدوں هی هوسٹل دے 2-3 مُںڈے آ گاے۔ اُنھاں دے هّتھاں وِّچ بُرس, سابن, کّپڑے آد سن۔ اُه ِاسنان کرن جا رهے سی اتے مَےنُوں بُلااُن آاے سی۔ دےر هون ‘تے ِاشنان گھر وِّچ بھیڑ هووےگی۔ مَےں اُنھاں نال گِآ۔ اُّتھے بِلکُل وی بھیڑ نهیں سی اتے اسیں جھّٹ نها کے کمرے وِّچ آ گاے۔

هوسٹل دی سوےر بڑی سُهاونی لّگ رهی سی۔ کُجھ مُںڈے اجے اُٹھے نهیں سن۔ کُجھ کمرِآں وِّچ ٹےپ رِکارڈر وّج رهے سن تے کُجھ مُںڈے باهر پارک وِّچ کسرت کر رهے سن۔ سوےر دے سُهاونے مَوسم وِّچ 2-3 مُںڈے پڑھدے دےکھے گاے۔ کمرے وِچ جا کے پُوجا کیتی۔ کُجھ دےر بااد مُںڈے سانُوں ناستے لای بُلااُن آاے۔ اسیں سکُول دی کںٹین وِّچ پهُںچ گاے۔ اُّتھے ِاّک وّڈا هال سی۔ جِس وِّچ کُرسیآں اتے مےج سن۔ سانُوں آلُو پراٹھے پروسے گاے۔ مَےنُوں آلُو پراٹھے پسںد نهیں سن۔ پر اُتھے سکُول دے هوسٹل وِچ دوستاں نال پراٹھے چںگے لّگے۔ ناستا کرن توں بااد اسیں سارے آپو-آپنے کمرِآں وِچ آ گاے۔ کُجھ دےر بااد اُه لڑکے دُبارا بُلااُن آاے کِ سکُول دا سماں هو گِآ هَے۔

مَےں پرِوار نُوں ےاد کر رِها سی پر هوسٹل وِّچ سبھ کُجھ دِلچسپ سی۔ اسیں جلدی وِچ دُپهِر دا کھانا کھا لِآ کِاُںک اُس توں بااد وی کلاساں سن۔ سکُولوں آ کے اسیں کُجھ دےر آرام کیتا۔ ِاس توں بااد اسیں اُّٹھ کے هوسٹل دے منورںجن کمرے وِّچ چلے گاے کِ اُتھے ٹی.وی وےکھدے هاں, ِاس دَوران رات دے کھانے دا سماں هو گِآ۔ اسیں کھُسی نال پھِر کھانا کھادا۔ اسیں اَےتوار جاں هور چھُّٹیآں والے دِن بهُت کھےڈدے اتے سَےر کرن جاںدے۔ اسیں سارے تِاُهار ِاکّٹھے منااُںدے هاں۔ جےکر کِسے دے گھروں کوای کھان-پین دا سمان آاُںدا هَے تاں اسیں سارے مِل کے کھاںدے هاں۔ پر کای وار جدوں هوسٹل وِّچ لڑاای هُںدی تاں دُوجے مُںڈے آپس وِّچ مےل کرا لَےںدے هن۔ جے کوای بیمار پَے جاںدا تاں سارے اُس نُوں سںبھال لَےںدے هن۔ رات نُوں گّلاں کردے بَےٹھدے تاں ساری رات بیت جاںدی هَے۔

هوسٹل وِچ چںگا لّگا۔ اسیں وی ِاّک-دو وار آپنے گھر گاے۔ گھر جا کے مَےں جلدی هوسٹل پهُںچنا چاهُںدا سی۔ مَےنُوں هوسٹل دے دِن بهُت ےاد آاُںدے هن۔