رُّکھاں دے لابھ
رُّکھاں اتے پَودِآں نُوں کُدرت دے سُںدر اتے سُهاونے بّچے منِّآ جاںدا هَے۔ منُّکھاں اتے هور سارے جیواں دا جیون ِاهناں اُّتے نِربھر کردا هَے۔ اتے ِاه اُهناں دیآں ساریآں کمیآں نُوں دُور کرن دا سادھن وی هَے۔ رُّکھ اتے پَودے سانُوں پھل اتے پھُّل, دواایآں, چھاں اتے آرام دِںدے هن۔ ِاه جرُوری هوا دا بےاںت بھںڈار وی هَے۔ جِس دی انهوںد وِّچ کوای جیو ِاّک پل لای وی جِںدا نهیں رهِ سکدا۔
سانُوں رُّکھاں اتے پَودِآں توں بالن مِلدا هَے۔ اتے اسیں اُهناں دے پّتِآں, گھا آد توں کھاد وی پراپت کردے هاں۔ اسیں ِامارتاں اتے پھرنیچر بنااُن لای رُّکھاں توں لّکڑ پراپت کردے هاں۔ اتے کاگج آد بنااُن لای کّچا مال وی مِلدا هَے۔ ِاسے ترھاں ِاه ساڈے واتاورن دا رّکھِاک وی هن. ِانھاں دے پّتے اتے ساکھاواں دھرتی دے اںدروں نمی جاں پانی نُوں پوسن دےن لای سُورج دیآں کِرناں لای نلی دا کںم کردیآں هن۔ پانی دے کناں دا سوسن کرکے, اُه میںه دی پرکِرِآ وِّچ ےوگدان پااُںدے هن۔ اتے ِاه سبھ جاندے هن کِ واتاورن دی سُرّکھِآ اتے هرِآلی لای میںه بهُت جرُوری هَے۔
رُّکھ اتے پَودے میںه دا کارن بن کے واتاورن دی رّکھِآ کردے هن اتے ِاه کاربن ڈاایآکساایڈ ورگیآں جهِریلیآں اتے مارُو گَےساں دا وی سوسن کردے هن۔ درّکھت اتے پَودے میںه کارن پهاڑی چٹاناں نُوں هڑن توں بچااُںدے هن۔ ِاس سمےں درِآواں دا پانی کھوکھلا جاں گھّٹ ڈُوںگھا هو کے گںدا هُںدا جا رِها هَے, ِاس دا ِاّک کارن رُّکھاں اتے پَودِآں دی انّھےواه کٹاای وی هَے۔ ِاس کارن پانی دے سومِآں دے پردُوسن دے نال-نال واتاورن وی پردُوسِت اتے گھاتک بن رِها هَے۔
اّج کّلھ سهِراں, مهانگراں, کسبِآں اتے ِاّتھوں تّک کِ پِںڈاں وِّچ وی چھوٹے-وّڈے اُدےوگاں دا هڑھ آ گِآ هَے۔ رُّکھ اتے پَودے ِانھاں جهِریلیآں گَےساں نُوں واتاورن وِّچ گھُلن توں روک کے واتاورن نُوں پردُوسِت هون توں بچااُںدے هن اتے سُآه اتے رےت دے کناں نُوں اُّپر جان توں وی روکدے هن۔ ِاه سبھ کُجھ جاندے هواے وی منُّکھ کُجھ رُپاے دے لالچ لای انّھےواه رُّکھاں دی کٹاای کر رِها هَے۔ جِس کارن واتاورن وی پردُوسِت هو رِها هَے اتے اَوجون پرت دے کھراب هون دا کھترا وی وّدھ رِها هَے۔ جِس دا دھرتی دی سُرّکھِآ لای بنِآ رهِنا بهُت جرُوری هَے۔ رُّکھاں اتے پَودِآں دی انهوںد سپّسٹ تَور ‘تے دھرتی دی ساری سرِسٹی دے وِناس دا کارن بن سکدی هَے۔
اجِها دِن دھرتی ‘تے کدے نهیں آ سکدا سی, ِاسے لای پُراتن بھارت دے جںگلاں, آسرماں, تپووناں اتے سُرّکھِات جںگلاں دی سںسکرِتی دا پرچار کیتا گِآ سی۔اُس سمےں منُّکھ رُّکھ لگااُنا اتے اُنھاں دا پالن پوسن اتے رّکھِآ کرنا آپنا پھرج سمجھدا سی۔ پر اّج ِاس دے اُلٹ اسیں بستیآں ستھاپت کرن, اُدےوگ ستھاپت کرن لای رُّکھاں دی انّھےواه کٹاای کر رهے هاں اتے نوےں رُّکھ لگا کے اُنھاں دی راکھی کرن وّل کوای دھِآن نهیں دِںدے۔
جےکر اسیں ِاس دھرتی اتے ِاس ‘تے رهِن والے جیو-جںتُوآں دی ساںبھ-سںبھال کرنی هَے تاں سانُوں رُّکھاں-پَودِآں دی سُرّکھِآ نُوں پهِل دےنی پوےگی۔ جےکر اسیں چاهُںدے هاں کِ دھرتی هری-بھری رهے, درِآواں توں اںمرِت وگدا رهے اتے منُّکھتا بنی رهے تاں ساڈے کول رُّکھاں اتے پَودِآں نُوں اُگااُن اتے اُنھاں دی رّکھِآ کرن توں ِالاوا کوای وِکلپ نهیں هَے۔