پنجابی لطیفوں کا مجموعہ

چور دی سجا پُوری هو گای سی اگلے دِن اُه رِهاا هون والا سی۔ اُس دے ِاّک ساتھی نے پُّچھِآ, ‘جےلھ توں نِکلدے هی پهِلا کںم تُوں کی کرےںگا?’ 
چور نے جواب دِّتا, ‘ِاّک ٹارچ کھریداںگا, کِاُںک پِچھلی وار جد مَےں پھڑِآ گِآ سی تاں مَےں هنےرے وِّچ لاایٹ دی جگھا رےڈیاَو دا سوِّچ دّب دِّتا سی۔'

راجُو- لّگدَے سِسٹاچار اتے سّبھِاتا دا تاں جمانا هی بدل گِاَے۔ 
کمل- کِاُں کی هويا? 
راجُو- هونا کی سی۔ کّل سُدھیر مےرے گھر آيا۔ مَےں چاه لای پُّچھِآ تاں اُس نے تُرںت ‘هاں’ کر دِّتی۔ هُن تُوں هی دّس پُّچھنا مےرا پھرج سی پر ِانکار کرنا اُس دا پھرج وی تاں بندا هَے کِ نهیں?

پتنی (گُّسے چ)- مَےں چّلی آپنے پےکے۔ اّج توں بااد کدے واپِس نی آاُنا۔ 
پتی - بّس چڑھاکے آواں? 
پتنی - بس آهی تُهاڈیآں مِّٹھیآں گّلاں مَےنُوں جان نی دِںدیآں 😀😀😀

چم چم کردی چاننی 🌟
ٹِم ٹِم کردے تارے💥
اّٹھاں دساں نال کرےں چَےٹ آکھے 😝
بابُو هم هَےں سِرپھ تُمهارے 😧...

پاگلکھانے وِّچ لّگی گھڑی وّل ٹِکٹِکی لگا کے دےکھدے هواے ِاّک پاگل نے ڈاکٹر توں پُّچھِآ, ڈاکٹر ساهِب, کی ِاه گھڑی سهی هَے? 
ڈاکٹر ساهِب- هاں سهی هَے۔ 
پر کی ِاه گھڑی سهی سماں دّسدی هَے? پاگل دی جِگِآسا وّدھن لّگی۔ 
ڈاکٹر نے کِها, هاں بِلکُل ٹھیک سماں دّسدی هَے۔ پھِر ِاه گھڑی پاگلکھانے ’چ کی کر رهی هَے?

گُآںڈھی دی گھروالی لاپتا سی, پّپُو نُوں پُّچھن لّگِآ-
گُآںڈھی – مےری گھروالی نُوں وےکھِآ هَے…?
پّپُو – هاں نهااُںدے سمےں…
گُآںڈھی نے پّپُو دا بُری ترھاں کُٹاپا چاڑِآ۔ کُّٹ کھان مگروں…
پّپُو (گُّسے نال) – پُوری گّل تاں سُن, مَےں چھّت ‘تے نها رِها سی, نهااُںدے سمےں وےکھِآ کِ اُه گُّسے نال جا رهی هَے۔

پّپُو - ماسٹر جی, مَےں وّڈا هوکے اےارپھورس وِّچ جااُوںگا تے تُهاڈے گھر دے اُّپروں جهاج اُڑااُوںگا۔
ماسٹر - مَےنُوں کِوےں پتا لّگےگا کِ ِاه جهاج تےرا هَے۔
پّپُو - مَےں تُهاڈے گھر تے بںب سُّٹ کے جااُوںگا 😀😀😀

گںجِآں دی رےس وِّچ ِاک گںجے نے باجی ماری پر ِانام لَےن لای تِآر هی نهیں هويا.. 
کهِںدا هَے- کِ ِاه کوای کھےڈ هَے, جِس دے ِانام وِّچ کںگھی تے تےل اَے.. 😀😀😀

گھروالی توں دُکھی هوکے پّپُو گھر چھّڈ کے چلا گِآ تے گّڈی وِچ بَےٹھن لّگا تاں اواج آای - ِاس وِچ نا بَےٹھ پٹری توں اُّتر جااےگی۔ پھِر پّپُو جهاج وِچ بَےٹھن لّگا تے پھِر اواج آای - ِاس وِچ نا بَےٹھ کرَےس هوجُوگا۔ پھِر اُه بّس وِچ بَےٹھن لّگا تاں پھِر اواج آای- ِاس وِچ نا بَےٹھ , کھاای وِچ ڈِّگ جااُگی۔ پّپُو کهِںدا کَون آ ےار تاں اواج آای مَےں رّب آں۔ کهِںدا وا رّبا جدوں مَےں گھوڑی چڑھن لّگا سی اُدوں تےرا گلا کھراب هو گِآ سی ...

گرمی تے بےِاّزتی جِنّی مهِسُوس کروگے,
اَونی جِآدا لّگےگی ۔ 😀😀😀

ادھِآپک- اُس ترل دا ناں دّسو جو سردیآں ‘چ وی نهیں جںمدا? 
بںٹی- گرم پانی, سر۔

اّج مَےنُوں بےبے کهِںدی, پُّت هُن مَےتھوں جِآدا کںم نهی هُںدا۔ مَےں چاهُںدی کوای مےری کںم چ مدد کرايا کرے, مَےں تھوڑا سرما کے تے پھِر هَوںسلا جِها کرکے کِها- بےبے مَےں سمجھ گِآ تُوں کی کهِنا چاهُںدی آں, وَےسے ِاّک کُڑی هَے مےرے نال پڑھدی آ... بےبے کهِںدی کںجرا, مَےں کںم والی رّکھن دی گّل کردی آں.... تَےنُوں وِآه دی اّگ لّگی آ دّس دی آں تےرے باپُو نُوں۔