گاه پااُنا

ماسٹر مدن نے بتھےرے واستے پااے, ماں دی هالت دا نکسا کھِّچِآ, پر مَےں ِاّکو هی ننّا پھڑ چھّڈِآ (کِاُںک مَےں پّکا پھَےسلا کر لِآ سی کِ بھاوےں رّب وی آ جاوے, گھر نهیں جاواںگا)۔

سُپرٹںڈںٹ نے بڑے گُّسے نال کِها, 'تے تَےنُوں چںڈیاے, اُس مُسٹںڈے تے بهُتا ترس آيا سی ? نِکھسمیاےں تُوں مےرا نّک وّڈ چھّڈِآ اے۔ کیه کهِںدے هونگے وےکھن سُنن والے ?

کِسے گریب نُوں وےکھ کے نّک مُوںه نهیں وّٹنے چاهیدے۔ کّلھ پتا نهیں ساڈی کی هالت هونی هَے?

پِچھلے سال دے دھرنے نے مالکاں دا نّک بںد کر دِّتا سی تاں جا کے اُنھاں نے آپنا گلت کدم واپس لِآ سی۔

سکُول دے مُںڈِآں دی کیه گّل هَے ۔ ِاهناں پاسوں تاں مُنسی جی دِهاڑی وِّچ کای واری نّک نال لکیراں کڈھاںدے رهِںدے هن۔

هاں, هور کِتے نَوکری کر لاُ۔ نَوکر هووے اُّتم سِںگھ دا, کرجاای هووے مےرا تے نَوکری جا کرے هور کِتے۔ نّک نال چنے نا چبا دِآںگا۔

ماپِآں دے نّک نمُوج نُوں لَے کے بَےٹھی آں, نهیں تے کای واری جی وِّچ آاُںدا اے, پای کُجھ کھا کے مر جاواں تے نِت نِت دے دُکھ توں کھلاسی پاواں۔

مَےنُوں ِاه نَوکری چھّڈنی پَےنی هَے۔ ِاس اپھسر نے مےرے نّک نّک پانی لَے آںدا هَے۔

جِهڑا آدمی دال روٹی کھاںدا تے نّک دی سےدھ جاںدا هَے اُه کدے جیون وِّچ تںگ نهیں هُںدا۔ آپ هُدرے تے وِّتوں باهلا کھرچ کرن والے لوک هی دُکھی هُںدے هن۔

چلو کںم نهیں هويا نا سهی۔ سانُوں ارمان نهیں رهِ گِآ ۔ پُورا نهُںآں تیکر اساں جور لا لِآ هَے۔ اّگوں کِسمت دے وّس سی۔

گھوڑے نے اَےسا نهُں لِآ کِ آپ وی ڈِّگا تے سوار دی گِّچی وی توڑ دِّتی۔

هِںدُو-سِّکھ دا رِستا نهُں ماس دا رِستا هَے, ِانھاں وِّچ نا پھُٹ پَے سکدی هَے, نا پاای جا سکدی هَے۔