ِاّک کنّ سُن کے دُوجے کنّ کّڈھ دےنی

اےهو کاکا اَےڈا بھولا تے گریب هُںدا سی, پای سلاهُںدِآں دا مُوںه سُّکدا سی پر جدوں دا لاهَور گِآ اے, ساایں جانے کی وّگ گای اے مّت نُوں, دِنوں دِن هّتھاں 'چوں نِکلدا جاںدا اے ۔ کِسے دی نهیں سُندا۔

مےری نُوںه هَے گوری تے, موٹیآں موٹیآں اّکھاں تے رںگ دیوے دی لاٹ واںگُوں بھکھدا اے۔ کُڑی توں اُه سںگار گھر دا نال لَے کے تُردِآں من لهُو ودھدا اے۔

اُس پاس کِنّا دھن هَے پر اُه کدے مجاج وِّچ نهیں آيا۔

اُنھاں دے اّگے ِاّک مںدُوکڑی-نُما چَوکی پای سی, جِس اُّتے کُجھ پُرانیآں وهیآں تے کاگج-پّتر رّکھے هواے سن, تے اُه اُنھاں بّچے سِر مڑھی ساِاد کِسے گلتی نُوں درُست کرن لای مگج-ماری کر رهے سن۔

تُهاڈے ورگے دوست ےار تاں جھّٹ ای کھرید لَےںدے نے, پر کای وار اناڑیآں نال واه پَے جاںدا اے, اُه بڑی مگج-پچی کردے نے, دِماگ ای چّٹ لَےںدے نے تے پھےر دےن لَےن نُوں کُجھ نهیں۔

ِاهناں جنانیآں نال بڑی مگج کھپاای کیتی, پر ِاه نهیں ٹلدیآں۔ اُتوں بھوگ پَےن والا هَے تے ِادھر ِاه روںدیآں پایآں نے۔ کِسے دی گّل ِاه چھےتی نال منّ لَےن تاں ِانھاں نُوں جنانیآں کَون آکھے۔

اےه کوای منّن والی گّل اے ۔ کهِت کملے, سُنت بولے, کوای سُداای وی نهیں منّ سکدا اےهو جهی بے-تھوی بے-پَےری گّل ۔ سگوں مکھَول دا مکھَول جرُور اے۔

ماملا در اسل هَے بڑا گںبھیر جِها, پر مَےنُوں ڈر هَے تُوں اُس نُوں مکھَول دا مسالا نا بنا لوےں۔

هُن تے اساں کُڑی وےکھ لای هَے, نا وےکھدے تے بھاوےں وِآه هو هی جاںدا پر هُن وےکھ کے تے مّکھی نهیں نا نِگلی جاںدی۔ کِوےں بیمار کُڑی وِآه لایاے۔

بارھاں تالن نے دےکھو کرتار نُوں کِس ترھاں مّکھن وِّچوں وال واںگُوں کّڈھ کے لاںبھے دھر دِّتا اتے چھے مهینِآں وِّچ هی آپ ساری جاِاداد تے کابج هو گای۔

اُه آپنے تھاں بڑے ورِآم بنی بَےٹھے نےں پر جے مےرے هّتھے چڑھ گاے تاں اَےسا مّکُو بنّھاںگا جو ےاد پاے کرنگے۔

اُس پاس تے جِهڑا جاںدا هَے اُس دی مّک جھاڑ هو جاںدی هَے۔ اُّتھے جا کے کِسے کرنا کی ?