ِاّک جان هونا

ِاس کارکھانے تے سانُوں وِسواس نهیں رِها; پےٹی دے اُپر اُپر مال چںگا هُںدا هَے پر تھّلے تے بھرتی هی بھری هُںدی هَے۔

سانُوں تے سارا دِن ِاهو هی کںم هَے ; بھرت بھرِآ تے مَےں رِها۔ پھِر اُّٹھِآ تے ِاّک دو چّکر ِادھر اُدھر دے کّڈھے۔ رات نُوں کھا کے پھِر سَوں رِها۔

اُه جُآن سریر سی; سّٹ بھاوےں بهُت لّگی سی پر دِناں وِّچ هی اںگُور بھر آيا تے اُه تُرن پھِرن جوگا هو گِآ۔

بھّٹھ پِآ سونا, جِهڑا کنّ پاڑے۔

مےج تے ترھاں ترھاں دیآں مِٹھاایآں پایآں سن; اُس نے بَےٹھدِآں هی بھسر بھسر کھانا ارںبھ دِّتا تے باکی مهِمان اُس دے مُوںه وّل وےکھن لّگ پاے۔

جِس دِن اُس نے ماسُوس کیتا کِ اُروسی دے دھِآن نُوں کوای کھِّچ رِها هَے, اُس دے ساهمنے ِاّک نواں کھترا اُپستھِت هو گِآ-ِاه دھُوںآں پتا نهیں کِس وےلے بھاںبڑ دی سکل وِّچ تھدل کے اُس دیآں ساریآں ریجھاں نُوں بھسما بھُوت کر دےوے۔

کِتھوں کِتھوں دے اّگ بُجھان والے ِاںجن آاے, پھَوج سّدی گای, تاں کِتے اّگ نُوں بنّا پايا گِآ۔ ِاس اّگ نے سارا سهِر برباد کر دےنا سی۔

بھاای جی ! تُسیں کِاُں سُبھداں نُوں سهُریں جان لای بنّھدے هو, جد اُه نهیں جانا چاهُںدی۔ اُس دی مرج دے اُلٹ سانُوں نهیں چّلنا چاهیدا۔

چار پَےسے اُنھاں پاس کی هو گاے هن کِ پِاُ پُّت دا دِماگ هی نهیں پايا جاںدا۔ بںدے دے پُّتر نال تے اُه سِّدھے مُوںه گّل نهیں کردے۔

سِآنی بِآنی هو کے تُوں ِاه بولی ماری هَے, ِاه تَےنُوں ےوگ نهیں سی کھَےر جِهڑا کِسے نُوں تااےگا, اُه آپ جرُور تپےگا۔

مَےں بولی دےن وِّچ هی رِها تے اُدھروں ِاّک, دو, تِنّ هو کے بولی سّٹھ رُپاے تے کھتم هو گای۔

...... پر ِاهو جےهیآں گّلاں کرنیآں تاں انّھے اّگے نّچنا تے بَولے اّگے راگ والی گّل هَے۔ جد کِ تُسیں وِچارِآں دی رهِںدی کھُوںهدی کھّل وی اُدھےڑن تے اُّتر آاے هو۔