کھاںدا پیںدا آدمی

اُس دی اُمر مساں سولھاں سال سی۔ هالی مّس وی نهیں سی پھُّٹی کِ وِچارے تے ِاه بِپتا آ بنی۔

ِاه نَوکر تے نِری چوٹی هی پَے گِآ هَے ۔ کںم تے ِاه بھنّی کَوڈی دا نهیں کردا سگوں کھاںدا وی ساڈے پّلِاُں هی هَے۔

مامے دی چور چلاکی دا وِآه وِّچ بھاںڈا بھّج گِآ۔ جے اُس وےلے رَولا پااُںدا سی تاں آپنی بھںڈی هُںدی سی اتے سارِآں اُس نُوں هی مُورکھ آکھنا سی ۔ اُه اںدروں اںدر گُّسا پی کے رهِ گِآ۔

اُس نے ِاه وپار سُرُو کیتا سی ; پر سبھ کُجھ بھںگ دے بھا چلا گِآ هَے ۔ اُس نُوں کںم دی سمجھ نهیں سی۔

جدوں دی ِاه بھَوری والی جںمی اے, ماپِآں سُکھ نهیں پايا۔ ِانھاں دا پَےر پِچھاںه هی پِچھاںه گِآ اے۔

پتی دی مَوت مگروں جو تھوڑھا بهُت اُس دے پاس سی, اُس نے هُن تیک بھور بھور کے کھادھا۔ هُن اُس پاس کُجھ وی نهیں۔

تِآگو لالچ امیریآں دا, گریب بنِآں سُکھی رهاںگے۔ کِ بھوگ لاںدا رِها هَے بھگوان, همےس آ کے گریب دے گھر۔

کی مَےں کاںتا دی کوای گّل تَےنُوں کدے دّسی هَے ? اُنھاں گّلاں دا بھی جو مَےں جاندا هاں کِ تَےنُوں پتا نے, مَےں تےرے اّگے بھی بھوگ نهیں پايا۔

ِاهو جهے سوسِآں وِچ بهُتا اگےجُو هو کے جلُوساں وِچ سامل نهیں هونا چاهیدا ۔ وےکھیں, کِتے لیڈری دی بھُّکھ وِچ بھوں دے بھاڑے نا مارِآ جاایں۔ پرااے پُّتر ڈاںگ چلان جاں گولی چلان وِچ لِهاج نهیں کردے۔

کُجھ مارِآ هَے ۔ اُنھاں تے ِاس وِچارے دی بھوں کھل بھر دِّتی هَے۔ سُکر هَے بچ گِآ۔

تےرے تے ِاه اُمَےد تاں نهیں سی, کِ اجےها کورا جواب دے چھّڈےںگا۔ پر تےری مرجی, رامُو تےرے واںگ بھَےڑا پَے کے اجےها کورا جواب نهیں دےوےگا۔

اُس دے مُوںه وِّچ جبان نهیں سی هُںدی۔ پر هُن اُه سںبھلِآں سںبھالِآ نهیں جاںدا ۔ بھںڈاں دے وی سِںگ جںم پاے هن۔