پاپڑ وےلنے

بھاوےں بچنو دی جِاُونے نال مُلاهجےداری سی پر هُن پَےر پَےر اُه پِچھاںه هٹدی گای سی۔ اجِهیآں مُلاهجےداریآں دُّدھ دا اُبال هُںدیآں هن۔ جِهڑیآں اّگ دے مّٹھی هُںدِآں هی ٹھرنیآں سُرُو هو جاںدیآں هن۔ پھِر وی بچنوں نے جِاُونے نُوں آپنے هّتھاں هےٹھ رّکھنا چںگا سمجھِآ۔

اّج کّلھ اُس دی کی پُّچھ هَے۔ آپنے آپ نُوں اُه نواباں تے سرداراں توں گھّٹ نهیں سمجھدا۔ پِّچھا بھُلا هی دِّتا سُو۔

جے تُوں اںت مَےنُوں پِّچھا دےونا سی, اَےڈیآں مِنّتاں کاهنُوں کراایآں نی۔

مدن دا کھِآل سی کِ اُس دی کھری کھری گّل سُن کے هَےڈماسٹر جرُور اُس دا پِّچھا چھّڈ دےوےگا, پر اسر سگوں اُلٹ هی هويا۔

پستی..., 'مےرے آاُںدے تّک تُهانُوں دھِراس رهے تے مَےں بّس پی کے چّلِآ, پِچھلے پَےریں آيا دےکھ ۔"

هُن کمِاُونِجم دے ودھدے کھترے دے ڈر نال پّچھمی ےَورپ دی ساںجھی پُلیس تاں ِاک پاسے رهی, ساںجھی پھَوج بنان دا هی بیڑا چُّکِآ گِآ هَے۔ کوریآ وِّچ کمِاُونِسٹ پھَوجاں دی جِّت نے ےَورپ دیآں هکُومتاں نُوں پِّسُو پا دِّتے هن۔

کدے کدے پاروتی دے سبر دا پِآلا چھلک پَےںدا هَے, جد اُه آپنے پتی دے هّتھوں نَوکراں دی بےِاّجتی هُںدی وےکھدی هَے۔

تُوں هی اُّٹھ کے کِتاب پھڑ لِآ, اُس دیآں کِاُں مِنّتاں کردا پھِردا هَےں۔ تُوں کوای پاڑے بَےٹھا هويا هَےں۔

بچنوں آپنی کِسے وی اُستادی وِّچ سپھل نا هو سکی۔ رُوپ نے اُس نُوں بُلااُن تّک تِآگ دِّتا سی اتے پرسِنّی نُوں اُه اُس توں پاڑ وی نا سکی۔

راِا ساهِب نُوں ِاّک هور وی پالا مار رِها سی۔ مجدُوراں نُوں پِچھلے تِنّاں مهینِآں توں تنکھاه نهیں سی دِّتی گای تے اُنھاں نُوں کھترا سی متاں سںکر دی چُّک نال اےه لوک پھےر نا بھڑک پَےن۔

جِاُں جِاُں مَےں نرم هُںدا جاںدا, اُس دا پارا هور چڑھدا جاںدا۔ مَےنُوں اُس دی اکل تے ترس آ رِها سی۔

بےرُجگاری سےراں ورگے گّبھرُو چاک کیتے, ِاّک ِاّک ٹُکڑے کھاتر 'چاترِک' سَو سَو پاپڑ وےلے۔