پنجابی محاورے۔

جدوں مَےں باپُو جی نُوں 1984 بارے کُجھ سوال پُّچھے تاں اُس سمےں دا سارا درِش اُنھاں دیآں اّکھاں اّگے پھِرن لّگا۔

مامُو ٹُوٹنے نُوں لتا بڑی چںگی لگدی سی۔ 'لتا بیبی نمستے !' دُوجے روج سوےرے جدوں اُه اُس نُوں مِلِآ, اُس نے هّتھ جوڑکے کِها, پر لتا نے همےسا واںگ مُسکا کے جواب نا دِّتا۔ مامُو ٹُوٹنا اُّتھے دا اُّتھے هی کھڑھا رِها۔ پسینے نال اُس دا پِںڈا تر-بتر هو گِآ, اُس دیآں اّکھاں اّگے تارِآں دے گُّچھے آاُن لّگے, اُس دا دم گھُٹن لّگا۔

کوای پھِکر نا کر چاچی, سبھ کُجھ ٹھیک هو جااےگا۔ دےتُو دا کسُور نهیں, ِاه اُهناں رُپایآں دی مستی اے, جِنھاں نے اُس دیآں اّکھاں اّگے کھوپے چاڑھ دِّتے هواے نے۔

جِاُں هی اُس نے سُنِآ کِ اُس دے جیون دا ِاّکو سهارا سدا لای ِاس گھر نالوں ناتا توڑ کے گریباں دی دُنیآں وِّچ جا وسِآ هَے, اُس دیآں اّکھاں اّگے هنےرا آ گِآ۔

راتیں سُّتا, سُّتا وی اُه کِنّا چِر ِاهناں هی سوچاں وِّچ گلتان رِها سی۔ جد نسیم دی اُس وےلے دی هالت بُوٹے ساه دیآں اّکھاں اّگے آاُںدی, جو سامیں ےُوسپھ دا جِکر چھِڑدِآں هی اُس نے تّکی سی, تاں اُس نُوں آپنی کرنی اُّتے پچھتاوے دی تھاں پھکھر هون لّگدا۔

سوهن دے ماتا جی نے اُسنُوں اّکھاں اّکھاں وِّچ سمجھا دِّتا کِ آپنے پِتا دے اّگے نا بول۔

مےریآں اّکھاں تے اَےسا پردا پِآ کِ چںگے مںدے دی مَےنُوں پهِچان هی نا رهی۔

جد اُسنے آپنے دوست دی چالاکی دےکھی, اُس دیآں اّکھاں اُّگھڑ آایآں۔

کدی کدی مَےنُوں اچانک ِاس ترھاں جاپن لّگدا هَے جِوےں منسُور دا دِل کِسے مانسِک کس-مکس دا اکھاڑا بنِآ هويا هَے۔

شمن دا بھرا تاں بهُت سِآنا هَے۔ اُه تاں اّکھ چ پايا نهیں رڑکدا۔

بُّڈھی پھاپھاں نے کُڑی نُوں بھرما لِآ, ِاس لای اُسدی اّکھ لِسکی۔ اُس سمجھِآ مےرا تیر کاری پِآ هَے۔

پھِکر نا کر, سُرجیت هارن والا بںدا نهیں۔ جِهڑی کُڑی نال اّکھ لڑاای سُو, اُسے نُوں وِآه کے چھّڈِآ سُو۔