پنجابی محاورے۔

نواب کھان نے دّسِآ کِ اُدوں مَےنُوں آکڑ دے کھوپے چڑھے هواے سن تے اُّچا نیواں کُجھ نهیں سی سُجھدا۔ مَےں وِّتوں وّدھ کھرچ کری گِآ تے ِاس دُردسا تیک پُّج گِآ۔

لوک آکھدے, هُن نواب کھان دی آکڑ بھّج گای اے تے اّج اُس نُوں کُّتے وی نهیں جاندے, اّج نواب کھان گلیآں دے کّکھاں نالوں وی هَولا هو گِآ اے۔
 

بھُچال..."سارے هےٹھاں آ گاے" "اَو مےرا پُّتر !" "اَو ساڈے بابُو جی !" "اَو کوای مَےنُوں کّڈھو !", دیآں دِل وِنّھویآں چیکاں نال آکاس بھر گِآ۔

سامُو ساه نُوں کوای آکھن وےکھن والا نهیں ? اُه انںت رام تے کِّڈا جُلم ڈھاهن لّگا اے۔

اےڈا پراُپکار کردِآں جے کانُونّ وِّچ جرا اُّنی ِاّکی هو وی جااے تے کِهڑی آکھر آ جااےگی۔ پر ِاس دُسٹ دا وار نا چّلن دِاُ تے ِاّک آدمی دی جان بچا لاُ۔

ِاس تسیلدار نے آکھر وی بڑی چُّکی هوای سی۔ وّڈھی توں بِناں کوای کںم نهیں سی کردا۔ سَو دِن چور دا ِاّک دِن سادھ دا هُںدا هی آيا اے۔ ِاّک دِن ِاس نے وی کابُو آاُنا هی سی۔

تار آای کِ مهاتما جی کای دِناں توں بےهوس پاے هن۔ جے آکھری درسن کرنے جے تاں چھےتی آاُ۔

چِّٹی داهڑی تے آٹا کھراب; تُسیں هرکتاں هی ِاهو جِهیآں کردے هو جِنھاں نال آپنے آپ بےِاّجتی هووے۔

سمےں تے کںم نا کرن کارن سارا آٹا کھراب هو گِآ۔

ادھِآپک نے وِدِآرتھی 'تے آٹا گُڑھدی هِّل دِّتی جد کِ اُس نے کُجھ نهیں کیتا سی۔

اّج ویر جرُور آاُو۔ مےری کھّبی اّکھ پھرکدی اے, نالے آٹا وی بھُڑکِآ سی۔ هور کِهڑا ساڈے پراهُنا آاُن والا اے۔

اّج کّلھ ساڈی اُپ-چون دی چرچا هَے۔ کاںگرسی دھڑا آپنے اُمیدوار دے هّک وِّچ لںگوٹے کس کے مَےدان وِّچ آ گِآ هَے۔ بھاوےں پںجاب-کاںگرس وِّچ کاپھی مت-بھےد هن, پھِر بھی ِاس کںم لای سبھ ِاکّٹھے هو رهے هن۔ کِها جاںدا هَے کِ جے کاںگرس پںجاب وِچ هار گای, تاں هو سکدا هَے کِ ِاّتھے بھی دُبارا چوناں هو جان, تے ِاس ترھاں آٹے نال پلےتھن واںگ کای مهاں پُرساں نُوں گّدیآں کھالی کرنیآں پَے جان۔