بُلبُل پھُّلاں کول آ کے بهِںدی اے,
مِّٹھیآں گّلاں روز اُنھاں نُوں کهِںدی اے۔
اُه گااُںدی تاں پھُّل هور وی کھِڑ جاںدے,
مهِک وںڈکے آپنی جّگ نُوں مهِکاںدے۔
بُلبُل بهُتا پّکِآ پھل هی کھاںدی اے,
توتے واںگ نا ٹُک-ٹُک ڈھےر لگاںدی اے۔
جد وی گیت سُناوے من موه لَےںدی اے,
هر وےلے نا رَولا پااُںدی رهِںدی اے۔
کیٹ-پتںگے جو روگ لگااُںدے پھُّلاں نُوں,
رس اُنھاں دا پی پی مُرجھااُںدے پھُّلاں نُوں۔
بُلبُل اُنھاں نُوں کھا کے بچاوے پھُّلاں نُوں,
ٹهِکے آپ سدا ٹهِکاوے پھُّلاں نُوں۔
ِاه پوتھی مےری پِآری اے,
ِاه مےری پھُّل کِآری اے۔
ِاه من مےرا مهِکاںدی اے,
ِاه مَےنُوں مّت سِکھاںدی اے۔
ِاه مَےنُوں سُگھڑ بناوےگی,
سبھ دِل دی آس پُگاوےگی۔
مَےں ِاس توں بِنا نکارا هاں,
مَےں تاهیاُں ِاسدا پِآرا هاں۔
پڑھ ِاس نُوں پدوی پاواںگا,
گُن تاں وی ِاسدے گاواںگا۔
ِاه پوتھی مےری پِآری اے,
ِاه مےری پھُّل کِآری اے۔
گھوڑا مےرا هَے هُشِآر,
تکڑا پُورا تےز ترار۔
ِاسدے اُّتے هو اسوار,
لُّٹدا هاں مَےں مَوج بهار۔
روج دُڑاںدا جاںدا هاں,
اّڈی مار بھجاںدا هاں۔
کھاںدا هَے ِاه دانا گھاه,
موٹا هُںدا جاںدا واه۔
جدوں خُشی وِّچ آوے ِاه,
دَوڑ دُڑںگے لاوے ِاه۔
ِاه بیبی, بیبی رانی اے,
سبھ کهِںدے سُگھڑ سِآنی اے۔
ِاه دِل لاکے پڑھدی اے,
هر سال جماتے چڑھدی اے۔
سبھ نُوں جی جی کهِںدی اے,
بھُّل کے نا وِهلی بهِںدی اے۔
نِّت دھوتے کّپڑے پاںدی اے,
نِّت ماں دا هّتھ وٹاںدی اے۔
ِاه پاشو کھسماں کھانی اے,
ِاه ناموں بیبی رانی اے۔
ِاه روج کںم وِّچ جُڑدی اے۔
کُجھ پڑھدی هَے کُجھ گُڈدی اے ۔
ِاه سِّدھی بھولی بھالی اے,
اُه کرودھن دِل دی کالی اے۔
سبھ کهِںدے پاشو کانی اے,
پر نامو سُگھڑ سِآنی اے۔
آيا آيا آيا,
مےرا جنم دِن آيا۔
باپُو جی کےک لِآاے,
ماتا جی نے پکَوڑے بنااے۔
کھُسی کھُسی سبھ نے رل منايا,
وےکھو مےرا جنم دِن آيا۔
رُّکھ سانُوں دِںدے ٹھںڈھی چھاں,
اُّتے آ کے بهِںدے کبُوتر 'تے کاں۔
سارے پںچھی آلھنے پااُن رُّکھاں 'تے,
ِاه کِسے نُوں نهیں کردے ناںه۔
سانُوں ونّ سُونّے پھل وی دِںدے,
رُّکھ سانُوں کاگج وی دِںدے۔
نالے دِںدے ٹھںڈھی ٹھںڈھی هوا,
آاُ رُّکھ لاایاے,
پںچھیآں دے گھر بناایاے۔