اّج دیوالی آای کُجھ لِآاُ پاپا جی,
لّڈُو, پےڑا, برپھی سبھ کھوااُ پاپا جی۔
اسیں نهیں بںب پٹاکے لَےنے,
کردے دھُوںآں نے ٹُّٹ پَےنے,
پھل تے سُّکے مےوے گھرے مںگااُ پاپا جی۔
کُجھ دیوے تےل اتے بّتیآں,
کُجھ کُ ڈّبے مومبّتیآں,
راتیں گھر دے وِّچ جگااُ پاپا جی۔
چاواں بھری دیوالی آای,
کھُشیآں کھےڑے لَے کے آای,
رںگ-برںگے پھُّل سجااُ پاپا جی۔
کُرسی ڈاه کے بَےٹھی دادی,
چِهرے 'تے اُداسی ڈاڈھی,
دادی تاایں هسااُ پاپا جی۔
بابا جی نُوں پھون گھُمااُ,
چھےتی-چھےتی گھر نُوں آاُ,
گھر هی کھُشی منااُ پاپا جی۔
دارُو-دّپا گھر نهیں واڑو,
جُواے نُوں وی تُسیں پچھاڑو,
بُراایآں دُور بھجااُ پاپا جی۔
راتیں کوٹھے 'تے چڑھ جانا,
رَوشنیآں نُوں اسیں جگانا,
هنےرا دُور بھجااُ پاپا جی۔
پردُوشن دا کرو کھاتما,
سبھ دی سُکھی رهُو آتماں,
پٹاکے نهیں چلااُ پاپا جی۔
گھر وِّچ ساپھ-سپھاای کرکے,
چار-چُپھےرا رَوشن کرکے,
غم نُوں منوں بھُلااُ پاپا جی۔
پرم-پوِّتر شُبھ دِهاڑا,
رَوشنیآں دا کرے پسارا,
دُوای-دوَےت مُکااُ پاپا جی۔
نِّکے نِّکے پِآرے پِآرے,
چمکن وِّچ اسمانی تارے۔
دِن وےلے کِّدھرے لُک جاںدے,
راتیں آ پھِر ٹِمٹِمااُںدے۔
جد زرا کُ بّدل هوون,
اُهناں پِّچھے مُوںه لُکوون۔
بّدل جد پرھاں هو جاون,
پھِر لگدے جھاتیآں پاون۔
جی کرے ِانھاں کول جاواں,
ِاهناں نال دوستی پاواں۔
مںمی نُوں مَےں جا سُنايا,
مںمی مَےنُوں ِاه سمجھايا۔
دُّدھ پی کے وّڈا هو جاویں,
اُنھاں نال دوستی پاویں۔