اّج جِّت گای لت شراب دی
تے اُه آکھری ساه وی هار گِآ ۔
دَوڑ کیتی کِ اُه بچ جااے
پر آکھری داا وی بےکار گِآ ۔۔
ڈاهڈھی مَوت نال پا گلوکڑی
رُوه تُر چّلی چھّڈ کے سریر نُوں ۔
ساه هَولے هُںدے هُںدے اَوکھے هو گاے
رُّکدے رُّکدے رُّک گاے اکھیر نُوں ۔۔
دِل دھّک دھّک کردا سی شاںت هويا
اّکھاں کھُّلیآں تے کھُّلیآں هی رهِ گایآں ۔
رُوه نِّکل سریروں تُّر گای
رّبا ڈاڈھِآ, جُداایآں پَے گایآں ۔۔
شراب پین والا ِاه سریر سی جو
اّج شراب نے هی مار مُکا دِّتا ۔
پی کے هو جاںدا سی دلےر جِسنُوں
اّج اُسے نے مِّٹی 'چ مِلا دِّتا ۔۔
لّکھاں خرچ کے پَےسے مُّل مَوت لای
لاںبُو آپنے هی گھر نُوں لايا اے ۔
نهیں رهِںدا سی جِس توں بگَےر پل وی
اّج اُس نے هی مار مُکايا اے ۔۔
جھُوٹھا نشا سی شراب دا سِر چڑھِآ
تے اُه سّچیآں سمجھ نِبھااُںدا رِها ۔
بن سّپنی شراب رهی ڈںگ ماردی
تے اُه چُںم چُںم مُوںه نُوں لااُںدا رِها ۔۔
سمجھ پايا نا شراب دی هےرا پھےری
آکھ جِںد جان رِها سینھے نال لااُںدا ۔
اُه وی تِّل-تِّل گھُّن واںگ رهی ماردی
لُّٹ لَےںدی جو وی اُه رِها لُّٹااُںدا ۔۔
لت شراب دی مُوںه نُوں اَےسی لّگی بھَےڑی
مِّٹھی چھُری بن دِل تے رهی چّلدی ۔
لّکھ سمجھايا ِاک نا منّی کِسے دی
وِچ نشے دے کدر نا جانی گّل دی ۔۔
اّج جِّت گای لت شراب دی
تے ِاک وسدا گھر اُّجاڑ گای ۔
سُنّا هو گِآ گھر رَونک بھرِآ
تے ماپے جِاُںدِآں نُوں وی مار گای ۔۔
لّکھاں اُجاڑے نے گھر شراب نے
ِاسنُوں پی کے کوای نا آباد هويا ۔
جو وی پھسِآ موهنی جال ِاسدے
اُه هی مرِآ کدے نا آزاد هويا ۔۔
