رکت وِّچ لالگی بڑی هَے اجے
زور اجمااُن دی اڑی هَے اجے۔
چھوڑ کے سهِر اُه کدوں دی گای
اُه تاں هر موڑ تے کھڑی هَے اجے۔
مرن دی بات کاهنُوں پاای بھلا
جِںدگی ساهمنے کھڑی هَے اجے۔
آدمی ِاّک دمی سّچ هَے مگر
جین دی لالسا بڑی هَے اجے۔
چںدری هوا اُڈا نا دےوے کِتے
گُّڈی اَوس دی مساں چڑھی هَے اجے۔
جِںدگی جین دی تلب هی نهیں
اُس تے مر جان دی گھڑی هَے اجے۔
مهِک پھُّلاں دی چھُوه جاوے ِاوےں
کول هی اُه جِوےں کھڑی هَے اجے۔
مُپھلِسی آپنی بچےگی کِوےں
سَون رُّت دی لگی جھڑی هَے اجے۔
چھوڑ ‘اُّپل’, گاے اُه جِس موڑ تے
آس آ جان دی بڑی هَے اجے۔
