دھی جںمن تے سوگ کِاُں
دلبیر کَور نے آپنی نُوںه سِمرن نُوں ڈلِوری لای سوےرے چھے وجے هسپتال داکھل کروايا سی۔ سِمرن نُوں ڈاکٹر لےبر رُوم وِّچ لَے گاے سن۔ دلبیر کَور تے اُس دی درانی بلجِںدر باهر بَےٹھیآں سن۔ سِمرن دا پتی گُرپرتاپ اُهناں کول بَےںچ تے بَےٹھا سی۔ گھںٹے توں جِآدا سماں هو گِآ سی سِمرن نُوں اںدر لَے کے گِآں تے سارِآں دا دھِآن اُس پاسے هی سی۔ سوا کُ اّٹھ وجے نرس باهر آای تے کِها ماتا بّچے دے کّپڑے دِاُ۔ دلبیر کَور چھےتی چھےتی بّچے دے کّپڑے لَے کے آای تے نرس نُوں کّپڑے پھڑا کے بولی,کی هويا?
نرس -ماتا بےٹی هوای اے بهُت پِآری بّچی اے ماں تے بّچی دووےں ٹھیک نے۔ دلبیر کَور نُوں تے جِوےں گس هی پَےن والا سی مساں هی آ کے بَےٹھی۔
بلجِںدر-بھَےن کی هويا سبھ ٹھیک تے هَے۔ دلبیر کَور بولی هاِا هاِا ٹھیک کی آ کُڑی آ گای آ۔ نی مےرے نِآنے جِهے پُّتر دے رّب نے پهِلی وار هی پّتھر دے مارِآ۔ هاِا بھَےن کُڑی هو پای اے رّب پهِلی وار تے پُّتر دے چھّڈدا, بلجِںدر بولی۔
دلبیر کَور- نیں مےرے تے کرم ای سڑگے مَےں تے ِاهنُوں مِآلاں والے بابے تو مُںڈے دی گولی وی لِآ کے کھواای سی۔ اّج کّل دیآں کُڑیآں سمجھدیآں نهیں ِاهو جِهیآں گّلاں نُوں مساں کھواای سی گولی, تبار ای نیں کردی سی۔
گُرپرتاپ-بیبی کی هويا, سِمرن ٹھیک اے۔ ٹھیک اے کی هونا اُهنُوں, کُڑی جںم کے بهِ گای دلبیر کَور بولی۔ گُرپرتاپ کںهِدا کوای نا بیبی اُهنے کِهڑا آپ بناای آ, جو رّب نے دے تا ٹھیک اے۔ بلجِںدر وی کهِن لّگی, کوای نا بھَےن نےری آای اے میںه وی آاُ۔ رّب پُّتر وی دےاُوگا۔
نرس-ماتا آپنا بّچا پھڑو۔ دلبیر کَور دا بھَےڑا مُوںه وےکھ کے بلجِںدر نے کُڑی نُوں چُّک لِآ۔ بھَےن وےکھ کِنّی سوهنی اے نِری ماں ورگی اے۔ دلبیر کَور نے کُڑی توں مُوںه دُوجے پاسے گھُما لِآ۔ آپنا مریج وی لَے جو, نرس سٹرَےچر تے سِمرن نُوں وی لَے آای۔ گُرپرتاپ سِمرن نُوں وارڈ وِّچ لَے گِآ۔ سِمرن ٹھیک هَےں تُوں گُرپرتاپ نے پُّچھِآ۔ هاںجی ٹھیک هاں سِمرن نے کِها۔ آپنی گُڈیآ ٹھیک اے جی? گُرپرتاپ-هاں ٹھیک اے چاچی کول اے۔ گُرپرتاپ نے سِمرن نُوں بَےّڈ تے لںمے پا دِّتا۔ چاچی نے نال گُڈیآ نُوں نال پا دِّتا۔ لَے گُرپرتاپ گُڑتی دے ِاس نُوں چاچی نے سهِد اّگے کردِآں کِها۔ گُرپرتاپ نے سهِد دی اُںگل گُڈیآ دے مُوںه نُوں لا دِّتی تے گُڈیآ سهِد چّٹن لّگی۔
چّل هُن رهِن دے بهُتے لاڈ تے تُوں هُن آپنی ڈِاُوٹی چلا جا۔ مَےں تے تےری چاچی اےتھے هی هاں۔ نالے هُن تَےنُوں کوای لوڑ نهیں آاُن دی اسیں آپے بّس تے لَے کے آجاں گیآں,دلبیر کَور نے بڑے گُّسے وِّچ کِها۔ گُرپرتاپ چُّپ کرکے ڈِاُوٹی چلا گِآ۔ اُه بَےںک وِّچ کلرک دی نَوکری کردا سی۔ سِمرن نے وی اَےم اے کیتی هوای سی۔ ماں باپ نے چںگا نَوکری والا مُںڈا تے چںگی جمین جاِاداد وےکھ کے سِمرن دا وِآه کیتا سی۔ دلبیر کَور دے مُوںه مںگِآ داج دِّتا سی ۔سِمرن دے ڈَےڈی پھَوج وِّچوں رِٹاِار سن۔
گُرپرتاپ دے جان مگروں دلبیر کَور باهر آ کے بهِ گای۔ اُسنے نا سِمرن دا هال پُّچھِآ نا هی گُڈیآ نُوں وےکھِآ۔ بلجِںدر نے سِمرن نُوں دُّدھ گرم کرا کے دِّتا جو اُه گھروں نال لَے کے آایآں سن۔ ڈاکٹر دے کهِن تے بلجِںدر نے گُڈیآ نُوں سِمرن دا دُّدھ پِآيا۔ پهِلاں اُه دُّدھ نهیں پی رهی سی پھِر هَولی هَولی دُّدھ چُںگھن لّگی۔
دلبیر کَور باهر بَےٹھی سوچ رهی سی جے رّب مُںڈادے دِںدا مَےں برپھی دے ڈّبے دےنے سن سارِآں نُوں ۔ سارے پِںڈ وِّچ لّڈُو وںڈدی۔ کِّتھے ِاه نکرمی پّلے پَے گای کُڑی جںم دھری۔ وّڈی نرِںدر کرماں والی سی دووےں مُںڈے جںمے اُس نے۔ سوچا وِّچ ڈُّبی نُوں بلجِںدر نے آ هلُونِآ, بھَےن روٹی کھا لَے وِّچ پای ٹھںڈی هو جانی اے۔ نهیں مَےنُوں کِّتھے روٹی لںگھدی اے تُوں کھا لَے ۔چل بھَےن کوای نا ِاک اّدھی کھا لَے تے پھِر دووےں روٹی کھان لّگیآں ۔
سِمرن اںدر پای آپنی گُڈیآ نال گّلاں کر رهی سی کِ کُڑیآں ماڑیآں کِاُں هُںدیآں نے۔ کُڑیآں دے جںمن تے سوگ کِاُں کردے نے لوک۔