گلتی دی سجا
رامُو اتے راجُو دووےں پّکے دوست سن۔ اُه کھےڈن لای اکسر ِاّک-دُوجے دے گھر جاںدے رهِںدے۔ ِاس وار سکُول وِّچ مِلیآں چھُّٹیآں دا کںم وی اُنھاں نے پهِلاں هی نِبےڑ لِآ سی۔ ِاّک دِن جدوں رامُو راجُو دے گھر وّل جا رِها سی تاں اُسنے دُوروں هی راجُو نُوں هّتھ وِّچ گُلےل پھڑ کے پںچھیآں 'تے نِسانے لااُںدِآں وےکھِآ۔ راجُو دی گُلےل وِّچوں نِّکلی ِاّک گولی رُّکھ 'تے بَےٹھی مَےنا دے جا لّگی۔ مَےنا تڑپھدی هوای دھرتی اُّپر آ ڈِّگی تے کُجھ دےر بااد هی اُه مر گای۔
اُسنُوں وےکھ کے راجُو هّسِآ تے بولِآ, "وےکھِآ مےرا نِسانا۔" رامُو نے ِاه سارا درِس آپنیآں اّکھاں نال وےکھ لِآ سی۔ اُه راجُو دے کول آ کے بولِآ, "دوست ِاه تُوں کی کیتا, تُوں ِانھاں بےکسُور پںچھیآں نُوں کِاُں مار رِهَےں۔ ِانھاں نے تےرا کی وِگاڑِآ هَے? آ وےکھ, جِهڑی مَےنا نُوں تُوں هُنے-هُنے مارِآ هَے ِاس وِچاری دے چھوٹے-چھوٹے بّچے ِاسنُوں گھر اُڈیکدے هونگے۔" رامُو دی گّل سُن کے راجُو اُّپر کوای اسر نهیں هويا اتے اُه چِڑیآں اُّپر نِسانے لااُن لّگ پِآ۔
رامُو نے اُسنُوں سمجھااُںدِآں آکھِآ, "راجُو پںچھی ساڈے مِّتر هن, ِانھاں دی رّکھِآ کرنا ساڈا پھرج هَے تُوں پںچھیآں نُوں اَےنا تںگ نا کرِآ کر۔ نهیں تاں تےرے اجِهے بُرے کرماں دا پھل تَےنُوں ِاّک دِن جرُور مِلےگا۔" پر راجُو سمجھن والا نهیں سی۔ اُه پںچھیآں نُوں لگاتار آپنا نِسانا بنااُںدا رِها۔ رامُو اُسنُوں سمجھااُن توں بااد آپنے گھر آ گِآ۔
کای دِن بیت گاے, چھُّٹیآں کھتم هو چُّکیآں سن پر راجُو نے سکُول جانا سُرُو نهیں سی کیتا۔ ِاّک دِن جدوں رامُو نے پھون کرکے راجُو نُوں سکُول نا آاُن بارے پُّچھِآ تاں پتا لّگا کِ راجُو هسپتال وِّچ هَے۔ رامُو راجُو دا پتا لَےن لای هسپتال گِآ۔ رامُو هسپتال پهُںچِآ تاں وےکھِآ کِ راجُو دا سارا سریر سُّجِآ هويا سی۔ "ِاه کی هويا?" رامُو نے راجُو نُوں پُّچھِآ۔ رامُو نُوں وےکھدِآں هی راجُو دیآں اّکھاں وِّچ اّتھرُو آ گاے۔ اُه کمجور جِهی اواج نال بولِآ, "سّچمُّچ رامُو هر گلتی دی سجا جرُور مِلدی هَے۔ جے مَےں تےرا کهِنا اُسے دِن منّ لَےںدا تاں اّج مےری ِاه هالت نا هُںدی۔" "آکھِر هويا کی?" رامُو نے پُّچھِآ۔
"پرسوں مَےں آپنی گُلےل نال رُّکھ اُّپر بَےٹھے توتے 'تے نِسانا لا رِها سی, توتا تاں اُّڈ گِآ پر مےری گُلےل دی گولی پِّچھے لّگے مدھُو مّکھیآں دے چھّتے وِّچ جا لّگی اتے ساریآں مدھُو مّکھیآں نے مےرے اُّپر هملا بول دِّتا جِس کارن مےری ِاه هالت بن گای۔" "ِاه تاں بهُت ماڑا هويا پر تُوں هَوںسلا رّکھ سبھ ٹھیک هو جاوےگا, پر تُوں اّج توں بااد آپنی گُلےل نال پںچھیآں دا سِکار کرےںگا?" رامُو نے راجُو نُوں پُّچھِآ۔
"نهیں دوست! مَےنُوں مےری گلتی دی سجا مِل گای هَے۔ هسپتالوں گھر جا کے سبھ توں پهِلاں مَےں آپنی گُلےل هی توڑاںگا۔ اّج توں بااد مَےں کدے وی بےکسُور پںچھیآں نُوں نهیں ماراںگا۔' راجُو آپنی گلتی 'تے پچھتاوا کردا هويا بولِآ۔ "اَو مےرے چںگے دوست!" رامُو نے راجُو نُوں آپنے گل نال لا لِآ۔ ٹھیک هون توں بااد گھر جاںدِآں هی راجُو نے آپنی گُلےل توڑ دِّتی۔ هُن اُه پںچھیآں دی مّدد کرن لّگ پِآ سی۔