رانو دی گُّڈی
لاڈو وی آپنے ماں-پِاُ دی ِاکّلی دھی سی۔ سارے اُس نُوں بُهت پِآر کردے سن۔ لاڈو تے رانو دووےں ِاّکو هی سکُول وِّچ پڑھدیآں سن۔ لاڈو جدوں وی رانو دے گھر کھےڈن آاُںدی تاں اُس نُوں سبھ توں چںگی اُس دی اُه گُّڈی هی لّگدی۔ لاڈو دا دِل کردا کِ اُس کول وی اجِهی گُّڈی هووے۔ کدے-کدے اُه سوچدی کِ رانو توں مںگ کے ِاس نُوں آپنے گھر لَے جاوے۔
اَےتوار دا دِن هون کارن رانو دے گھر دے وِهڑے وِّچ گُآںڈھ دے سارے بّچے کھےڈن لای ِاکّٹھے هو جاںدے۔
رانو نے آپنیآں ساریآں کھےڈاں دا ِاّک بجار لا لِآ۔ نِّکے-نِّکے رسوای دے برتن رںگ-بِرںگے بڑے سوهنے لّگ رهے سن۔ اُس کول کّپ, پلےٹاں, کےتلی, نِّکے- نِّکے چمچے, چھوٹا جِها پلاسٹِک دا گھر اتے کای ترھاں دیآں گُّڈیآں سن۔ جِنھاں وِّچوں سبھ توں سوهنی ِاّک پیلی پھراک پاای هوای, سُنهِری والاں والی ِاّک گُّڈی سی۔ جِس نُوں اُه سِرپھ آپنی پّکی سهےلی لاڈو نُوں هی دِںدی سی۔ لاڈو وی آپنے ماں-پِاُ دی ِاکّلی دھی سی۔
سارے اُس نُوں بهُت پِآر کردے سن۔ لاڈو تے رانو دووےں ِاّکو هی سکُول وِّچ پڑھدیآں سن۔ لاڈو جدوں وی رانو دے گھر کھےڈن آاُںدی تاں اُس نُوں سبھ توں چںگی اُس دی اُه گُّڈی هی لّگدی۔ لاڈو دا دِل کردا کِ اُس کول وی اجِهی گُّڈی هووے۔ کدے-کدے اُه سوچدی کِ رانو توں مںگ کے ِاس نُوں آپنے گھر لَے جاوے۔ ِاّک دِن رانو آپنے نانکے گھر چلی گای۔ لاڈو بهانے نال رانو دے گھر آای تے اُه سُنهِری والاں والی گُّڈی چوری کرکے آپنے گھر لَے گای۔ اُس نُوں لِجا کے آپنے کھےڈاں دے سامان والے بکسے وِّچ رّکھ دِّتا۔
کُجھ هی دِناں بااد رانو آپنے نانکے گھر توں واپِس آای۔ اُه پھِر توں اُوےں هی کھےڈن لّگ گایآں۔ رانو نُوں آپنی گُّڈی تاں چےتے هی نهیں سی۔ پر لاڈو ڈردی اُهناں دے گھر گھّٹ هی جاںدی۔ ِاّک دِن لاڈو دی ماں گھر دا کُجھ سامان لّبھ رهی سی تاں اُس نے لاڈو دے کھےڈاں دے سامان والے بکسے نُوں دےکھِآ تاں کھےڈاں وِّچ پای سُںدر گُّڈی دےکھ کے لاڈو نُوں پُّچھِآ کِ تُوں ِاه گُّڈی کِّتھوں لِآںدی هَے? تاں لاڈو کهِن لّگی کِ ِاه تاں مَےنُوں رانو نے کھےڈن لای دِّتی هَے۔ ِاه سُن کے اُس دی ماں چُّپ کر گای۔
پر کُجھ دِناں بااد رانو نُوں آپنی اُه پیلی پھراک والی گُّڈی سارے گھر وِّچ کِدھرے نا لّبھی تاں اُس نے سارے بّچِآں توں واری-واری پُّچھِآ سبھ نے کِها کِ ساڈے کول نهیں هَے۔ رانو نے ساری گّل آپنی ماں نُوں دّسی تاں اُه کهِںدی, "کوای نا آپاں سارے گُآںڈھیآں توں پُّچھاںگے, نالے پُّتر اُه هُن پُرانی هو گای سی, آپاں کوای هور نویں گُّڈی لِآواںگے۔"
پر جدوں ِاس گّل دا لاڈو دی ماں نُوں پتا لّگا تاں اُس نُوں بهُت گُّسا آيا۔ اُس نے لاڈو نُوں کول سّدِآ تے پُّچھِآ, "کی تُوں چوری کیتی هَے? تے تُوں جھُوٹھ وی بولِآ هَے۔" لاڈو کُجھ نا بولی تاں اُس دی ماں کهِن لّگی, "مَےں سام نُوں تےرے پاپا نُوں تے تےری سکُول والی مَےڈم نُوں دّساںگی۔" ِاه سُن کے لاڈو ڈر گای اتے رون لّگ گای۔ اُس نے آپنی ماں نال واادا کیتا کِ مَےں اّگے توں کدے وی چوری نهیں کراںگی اتے نا هی جھُوٹھ بولاںگی۔ مَےنُوں ماپھ کر دِاُ۔
اُس دی ماں کهِںدی کِ تُوں جا کے کھُد ِاه گُّڈی واپِس کر کے آ اتے رانو توں مُآپھی مںگ کے آ, نالے اّگے توں پرن کر کے کدے وی کِسے دی چیج چوری نهیں کرےںگی, نا هی کدے جھُوٹھ بولےںگی۔ لاڈو نے ماں دے کهِن انُسار هی کیتا۔ اُس دیآں ساریآں گّلاں سُن کے رانو وی بهُت هَےران هوای۔ اُس نے لاڈو نُوں ماپھ هی نهیں کیتا سگوں آپنی ماں دے کهِن اُّتے سُنهِری والاں والی گُّڈی لاڈو نُوں گھر رّکھن واستے دے دِّتی۔