باتاں پااُںدے, باتاں سُندے, پَےںڈے کٹدے جاںدے ۔
کالی رات دے پاںدھی کیوےں, چنّ نُوں کول بُلاںدے ۔
جِهڑا کِهڑا سڑدا آپنی, اّگ اںدر هی سڑدا,
اَےوےں مرنے لوکی دُوجی, اّگ نُوں تُهمت لاںدے ۔
جلوے وی نے اںدر دّبے, گُںمےں وِچ رزا دے,
آپے رُّسدے آپنے نال تے آپنا آپ مناںدے ۔
هووے نا بے-آسا کوای, پھےر دواںگے هوکا,
مِلنا چاهوے جو کوای اّج وی, جوگی ےار مِلاںدے ۔
سُورج چنّ تے تارے دِل دی, کالکھ دھو نا سّکے,
دےکھیاے اّتھرُوآں دے سِّٹے, کِهڑا چنّ چڑھاںدے ۔
رِشماں ٹهِکن, لوآں مهِکن, چنّ بدلی چوں نِکلے,
کّڈھ 'خِآل' تُوں وی هُن جِهڑے, شِار نے لِکھ کے آںدے ۔
