(لںبی کاوِ کتھا)
دُوروں بابا آ گِآ
کردا کردا سَےر
مُوںه هنےرے تُر پِآ
اُّتوں چڑی دُپِهر ۔
من وِچ بڑا چاا سی
وےکھاں کِدھرے شهِر
سُپنا بڑا سُهاونا
چھےتی پُّٹے پَےر ۔
دُور سی جِهڑا دِسدا
شهِر گِآ پھِر آ
چمک دمک بنااُٹی
من لِآ بھرما ۔
تھاں تھاں بنے مکان سن
اُّچے بھون اپار
گھر سن سںگھنے سںگھنے
وّسوں بےشُمار ۔
بھرے بھرااے دِس رهے
گلیآں تے بازار
پَےر پَےر 'تے بھیڑ سی
دھرتی اُّتے بھار ۔
چِںتا دے نال گھابرے
بھّجے پھِردے لوک
پتا نهیں کی ٹولدے
پھِرن گُآچے لوک ۔
بّساں کاراں گّڈیآں
تے واهناں دا شور
پل پل اُّچا هو رِها
ودھدا جورو جور ۔
رَولا سی بےاَوڑکا
بھاںت بھاںت دے بول
سُن سُن کے من کںبدا
دِل جاںدا سی ڈول ۔
هر کوای آکھی جاںودا
آپنی آپنی گّل
لااُوڈ سپیکر بولدے
کوای نا پااُںدا ٹھّل ۔
کارکھانے چل رهے
کرن کھڑاک کھڑاک
وادھُو کھڑکا کردیآ
رےلاں گّڈیآں ڈاک ۔
دھُوںآں دھُوںآں چھّڈدیآں
تے کالکھ دے ڈھےر
سارے پاسے چِمنیآں
هنےرا لَےںدا گھےر ۔
کالی کالی پَون سی
مّلدی تھاں مکان
هوا جهِریلی هو رهی
کِںجھ جیوے ِانسان ۔
پانی ساپھ ن مِلدا
ساپھ ن مِلے هوا
پانی هَے وِچ بوتلاں
لَے لاَو مهِںگے بھاا ۔
چُپ چُپیتے بال نے
بچپن هَے هَےران
کِهڑا کھوه کے لَے گِآ
ِاهناں دی مُسکان ۔
نشِآں مارے گّبھرُو
گای جوانی رُّل
سُرکھی رںگیآں بُّلیآں
هاسے گایآں بھُّل ۔
دُوروں سوهنا شهِر سی
اںدروں کی هَے هال
دےکھ کبیرا رو پِآ
بابا رويا نال ۔
مُڑکے بابا آ گِآ
آيا اَوسے تھاں
جِّتھے سی گھُّگ وّسدا
نِّکا جِها گِراں۔
نِّکے نِّکے گھر سن
تے رُّکھاں دی چھاں
پںچھی گااُںدے پھِر رهے
چڑ کے هور اُتاںه۔
جا کے بابا بهِ گِآ
ٹِّبے دے سِر کول
دُوروں کوِالاں بولیآں
ماکھيوں مِّٹھے بول ۔
هےٹھاں بابے وےکھِآ
پانی دی ِاک جھیل
نِرمل جل دی نَومنی
دِل نُوں لَےںدی کیل ۔
سّجے پاسے جھیل دے
پھُّلاں دا ِاک باگ
آل دُآلے بھَور نے
گاںاُدے پھِردے راگ ۔
رںگدار بگیچِآں
مهِپھل لای سجاا
سوهنا واتاورن هَے
مهِکے پای هوا ۔
پار جھیل دے کھڑا هَے
چھوٹا جِها پهاڑ
کِدھرے کُجھ گھر دِسدے
کِدھرے دِسے اُجاڑ ۔
کِدھرے جںگل گھناں هَے
کِدھرے چھوٹا گھاه
کِدھرے کُجھ پگڈںڈیآں
کِدھرے چَوڑا راه ۔
کُجھ مُٹِآراں جاںدیآں
گھڑے ڈھاک نُوں لا
آپنی بولی وِچ اَوه
گیت رهیآں کوای گا ۔
دّکھنوں اُّٹھی بّدلی
پاے پرنالے چوا
دےکھو سُورج چھُپ گِآ
بّدلاں اَوهلے هو ۔
پربت اُّتے پَےلیآں
پَےدا کردیآں انّ
کھا کے پھل تے سبجیآں
بابا رهے پرسنّ ۔
سُںدر ِاه ماهَول هَے
کبیر رِها مُسکا
سُّکھاں دے دِن لںگھدے
سُکھ دا آاُںدا ساه ۔
