آر دیآں دو پار دیآں۔
ِاه گّلاں ساڈے پِآر دیآں۔
نِّکے-نِّکے بّچے هاں۔
کُڑیآں-مُںڈے 'کّٹھے هاں۔
سارے دِل دے سّچے هاں۔
جھُوٹھ بولنا نهیاَوں آاُںدا,
گّلاں بّس دُلار دیآں..........۔
کھےڈاں-کھےڈاں دے وِّچ لڑیاے۔
ِاّک-دُوجے دے مُّکے دھریاے۔
تُوں-تُوں, مَےں-مَےں بےشّک کریاے۔
پر نا کّڈھیاے گاهلاں مِّترو,
گاهلاں سینا پاڑدیآں..........۔
لڑ-لُڑ کے پھِر ِاّک هو جاایاے۔
ِاّک-دُوجے نُوں جّپھیآں پاایاے۔
نالے هّسیاے, نالے گاایاے۔
کھےڈن دے وِّچ مست-مست,
سبھ بھُّل گّلاں تکرار دیآں..........۔
سارے اسیں سکُولے پڑھیاے۔
پَوڑی-پَوڑی اّگے چڑھیاے۔
ِاّک-دُوجے دی هامی بھریاے۔
اُستاداں توں گّلاں سِّکھیاے,
وّڈِآں دے ستِکار دیآں..........۔
هِںدُو بھاوےں سِّکھ ایساای۔
مُسلِم وی هن ساڈے بھاای۔
اُوچ-نیچ دی گّل نا کاای۔
نا هی کریاے گّلاں هِںسک,
چاکُو تے تلوار دیآں..........۔
