میںه نا' بھرِآ
کرِسن گھنّایآ ورگے رںگ دے
بدلا سَون دِآ
منّ لَے ِاک ارجوای مےری
اَےتوار دی چھُّٹی کر لَے
ِاک دِن میںه نا پا
نِت سُندا اےں
کرماںهاری
کالی کوِال دیآں تُوں کُوکاں
کالیداس دا دُوت رِها اےں
تَےنُوں سار هَے
کی هُںدیآں نے
هِجراں بھُنّے درداں بھرے دِلاں دیآں هُوکاں
مےری ِاس نِّکی جهی مںگ نُوں دےویں نا ٹھُکرا
اَےتوار تاں
رچنهار دے وی آرام کرن دا دِن هَے
تُوں وی میںه نا پا
موتیآں ورگیآں تےریآں بُوںداں
تُوں دھرتی دے
تپدے پِںڈے ٹھںڈھ ورتاوےں
جِتھوں لںگھےں بھر بھر لّپاں
هریآں کھُسیآں وںڈدا جاوےں
آاُںدے اَےتوار نُوں
سانُوں ِاک مےل دا مَوکا دے دے
لایاے پِآس مِٹا
ِاک دِن میںه نا پا
تَےنُوں سّچی گّل دّسدا هاں
کیتا هَے چںچل گوری نے
اَےتوار نُوں مِلن دا واادا
سرت لِکھی هَے نالے اَےپر
مَےں نهیں آاُنا بّدلاں جےکر
کِن مِن دِّتی لا
کِسے سهےلی دا پّج پا کے
اُس نے رِکسے وِچ آاُنا هَے
اُه نهیں سوهنی
دھی تُّلے دی
ڈِّگ ڈِّگ پَےںدے اںبر وِچ وی
کّچے گھڑے نُوں هِّکڑی لا کے
ٹھِلھ پاے ترن جھناں
بھِّجاُ سِّجاُ کںبلی کهِ کے
گلیآں چِّکڑ کّچھدی پهُںچے
نا من ِاتنا چا
اُسدا پِآر آهر هَے اَےوےں
دِل دا سَوک جِها
تاهیاُں تَےنُوں ارج گُجاراں
کرِسن گھنّایآ ورگے رںگ دے
بّدلا سَون دِآ
اّگوں پِّچھوں چھهِبر لا لایں
جل تھل کر لایں
ِاک دِن دی کی اےڈی گّل هَے
ِاک دِن میںه نا پا
بّدلا سَون دِآ۔
