بهِس دا مُّدا رِها بنِآ اُه ساری رات سی
رّکھِآ جِس لےکھ دا سِرلےکھ مَےں پربھات سی
بھُومِکا اںدر هنھےرے دی وی گّل کرنی پای
کهِن نُوں تاں کول مےرے چاننی دی بات سی
سی پِآری کھےڈ کِنّھی ےار ساڈے پِآر دی
جِّت نالوں وی مزا دےںدی زِآدا مات سی
گیت مےرے ِاشک دا ےارو ادھُورا رهِ گِآ
ساز تاں سُر سی بڑے ناساز پر هالات سی
هو گِآ پاغل مسیها روگ مےرا بھالدا
مرز مَےنُوں سی کِ زخمی هو گاے جزبات سی
سّچ مےرے دی سزا مَےں جاندا هاں کی مِلُو
رات نُوں سُپنے ’چ سبھ کُجھ دّس گِآ سُکرات سی
شےار تاں مےرا سمرپِت سی سُلگدے سےک نُوں
آکھدی اَےپر مُکّرر کِنمِنی برسات سی
