بهُت کُجھ سی گھر وِچ
سُورج ورگا باپ
نیلے ارش ورگی ماں
بھَےن-بھرا شبداں ورگے
چَوںکے چُّلھے دُآلے دُنیآں وسدی سی
وِهڑے وِچ رَونک نّچدی سی
ماسی ورگیآں رجاایآں سُنّیآں هُن
بھُوآ ورگے چاا گُآچ گاے نے
کِّلیآں جِهناں 'تے تھکاوٹ بدلدے ساں
سوهنے سوهنے نوےں سوااے جھّگے پجامے ٹںگدے ساں
سُنّیآں جھاکدیآں هن
هُن پِتا دا مںجا ِاکّلا پِآ هَے
انوِچھِآ تاج سجِآ اُڈیک رِها هَے کِسے نُوں
ساایکل خبرے کَون چلااُںدا هووےگا?
جِس 'تے باپُو نے
دھرت تری سُبھا شام
ماں دا چرکھا
سِلاای مشین آٹے والا ڈھول
جِس 'تے ماں دے پوٹِآں دی چھوه هَے
تے لوریآں دے نِشان هن-بِٹ بِٹ جھاک رهے
بےری نُوں بےر لّگدے نے
پر توتے اُڈااُن والی چنّ وّل تُر گای
پَودے اجے وی پھُّل دِںدے نے
پر پانی پااُن والی تُر گای مالن
کھبرے کِهڑے دےش چلی گای
ریجھاں ورگی مّکی دے ٹُّک ورگی لّجت
جِںدرے لّگے بُوهِآں اُّتے
کدوں کوای سّدا دِںدا هَے گااُن دا
کَون وںڈدا هَے لّڈُو وِآه دے
کَون لَےںدا هَے اڑی کر کر لوهڑیآں
بھِکھاری وی نهیں رُکدے
بںد دراں بُوهِآں اُّتے
اَودن دا نا تاں کاں بولِآ هَے بنھےرے 'تے
نا هی توتے آاے بےر ٹُّکن
گھر ِاکّلا وی کی کی کرے
کِهنُوں کِهنُوں روکے جانو
کِهدی کِهدی باںه گھُّٹ پھڑے
ِاه سّل لّگے سدیآں نُوں بڑے
هر پِںڈ دراں 'تے کھڑھے
کورے سفے کِهڑا کوای پڑھے
