گھروں تاں تُوں مِرزِآ وے بنکے نِکلِآ لاڑا سی,
گھروں ساهِبا کّڈھن نُوں وے باهلا هی تُوں کاهلا سی۔
وے تےری ِاّتھے نهیں چّلنی, کِاُں تُوں مَوت نُوں آپنا بنا لِآ۔
* بّکی کهِںدی جا مِرزِآ, وے تَےنُوں ساهِبا دا پِآر کھا گِآ۔
کانھیآں توڑ ساهِبا نے, وے اُهنے بھاایآں دا غرُور بچا گِآ۔
تَےنُوں وے مَےں بچااُن دی کوشِش سی کردی وے,
تےرے نال مِرزِآ مَےں خُدا توں نهیں سی ڈردی وے۔
لاش دےکھ پای مِرزے دی, بّکی نُوں وی رونا آ گِآ۔
* بّکی کهِںدی جا مِرزِآ, وے تَےنُوں ساهِبا دا پِآر کھا گِآ۔
کانھیآں توڑ ساهِبا نے, وے اُهنے بھاایآں دا غرُور بچا گِآ۔
بّکی آپنے کھُراں نال مِرزا جگااُںدی اے,
روںدی هوای ساهِبا نُوں تاهنے جِهے پااُںدی اے۔
بھاایآں دی تُوں هوای ساهِبا, کِاُں تُوں مِرزا ےار مرا لِآ۔
* بّکی کهِںدی جا مِرزِآ, وے تَےنُوں ساهِبا دا پِآر کھا گِآ۔
کانھیآں توڑ ساهِبا نے, وے اُهنے بھاایآں دا غرُور بچا گِآ۔
پای لاش دےکھ بّکی نے سینا ساڑ لِآ,
شَےری لِکھ هال بّکی دا رو سُنا گِآ۔
بّکی کهِںدی ساهِبا کںجریاے, کِاُں تُوں ِاشکے نُوں داغ لا لِآ۔
* بّکی کهِںدی جا مِرزِآ, وے تَےنُوں ساهِبا دا پِآر کھا گِآ۔
کانھیآں توڑ ساهِبا نے, وے اُهنے بھاایآں دا غرُور بچا گِآ۔
