اَو خُدا
اَو نا خُدا !
ِاک نُور تے سرُور
هُن تاں بکھش دے ۔
پُتلِآں لای ِاک مِّٹی
دے کوای آبے-هےات
من سُنهِرے ورک اُّتے
لِکھ الَوکِک کاِانات
شبد رس دے واستے
اّکھر سِآهی آس دے
اںگُور هُن تاں بخش دے۔
جھرنِآں جِهے گیت دے
غزل لای سںگیت دے
پون پُتری پربتاں توں
نیر هُن تاں دے جرا
زهِر توں امِرت بنے
تهِریر هُن تاں دے جرا
اُروےلا جاں مَولسِری
کوهِتُور هُن تاں بخش دے۔
ساگراں نُوں رِڑک کے
بُّتاں دے هِردے واستے
کوِتا دا موتی مںگدی
کوهِنُور !
اَے هزُور
ِاه جرُور
هُن تاں بخش دے !!
