ِاّکلواںجھے سوای ماں دیآں
دُدھیآں چُںگھن جَوڑے
پتا ن لگدا کھالم کھالی
گھُٹ مِّٹھے جاں کَوڑے
کِنّا کُ مارُوتھل وّسدا اے
دو دُدھیآں وِچکارے
نا کوای سُکھ سُنےها پهُںچے
نا کوای کاسد بهُڑے
ِاک چاںگر ِاک چُپ دے باجھوں
بول نا بولن دُوجا
پتا نهیں ِاه کرن مُهّبتاں
جاں سُّٹن ترپھَوڑے
لںمِآں لںمِآں درداں والے
درِآ کِدھر گاے نے
چَوڑیآں چَوڑیآں سڑکاں اُتے
بںدے سَوڑے سَوڑے
